Wpisy archiwalne w kategorii

2 Osoby

Dystans całkowity:	26525.91 km (w terenie 1765.95 km; 6.66%)
Czas w ruchu:	1738:50
Średnia prędkość:	15.25 km/h
Maksymalna prędkość:	75.46 km/h
Suma kalorii:	15203 kcal
Liczba aktywności:	301
Średnio na aktywność:	88.13 km i 5h 47m
Więcej statystyk

Wyprawa "MułJuczny" w Świętokrzyskie V - Jura

Sobota, 6 września 2008 | dodano: 14.09.2008Kategoria 2 Osoby, LSTR, Wyprawy po Polsce, Nocne, Gminy, Z Księgowym, 2008 Świętokrzyskie 2

Pobudka skoro świt, czyli około 6-7. Ruszyliśmy do Małogoszczy tylko z podstawowym sprzętem. Tam zaopatrzenie się w wodę, bo znikła mi z bidonów. Szybko dotarliśmy łagodną drogą w dół do Oksy. Tam po dwa lody i uzupełnienie zapasów w bidonach. Zaraz za stawami po obu stronach drogi, wjechaliśmy w las. Dużo piachu, który spowalniał nasze dotychczasowe (dość wysokie bo około 30km/h) tempo. Potem przejazd po grobli, na mapie zaznaczonej cienką linią drogi biegnąca przez jezioro... Wkrótce za wodą wioskowy asfalt. Radków, Moskorzew i popas. Dalej jazda główną. Z równiny wjazd znów na wzgórza i wzniesienia. Z tym że zaczęło się od zjazdu do Szczekocin. Szybki przejazd i za miastem parę km przerwa na odpoczynek przy jakiejś kapliczce, z której ulatniał się zapach miodu lub starej, drewnianej budowli. Ujechało się znów parę km, potem zatrzymując w przydrożnym zajeździe. Głód dał o sobie znać. Zjedliśmy po filecie z kurczaka – panierowanym. Na dodatek jeszcze dwie zapiekanki udało mi się wepchnąć, a Księgowemu zupę.

Mieronice. Widok ku S

Droga z Mieronic do Żarczyc Dużych. Widok ku W

Oksa. Widok ku SW

DW 742. Stawy na S od Oksy. Widok ku S. Widok ku SEE

Grobla DW 742 między stawami na S od Oksy. Widok ku S. Widok ku

Stawy na S od Oksy. Widok ku SW

Droga z DW 742 do wsi Chycza. Widok ku NE

Most prowadzący na groblę między stawami między DW 742 i wsią Chycza. Widok ku N

Kossów. Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej. Widok ku NEE

Radków. "W 50-rocznicę napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę, w hołdzie żołnierzom, partyzantom, więźniom obozów koncentracyjnych - poległym, pomordowanym w obronie Ojczyzny i gm. Radków 1989 społeczeństwo gm. Radków i okolic 1939-1945". Widok ku SSE

Droga z Radkowa do Dzierzgowa. W tle kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Widok ku SW

Droga z Radkowa do Dzierzgowa. Widok ku SWW

Moskorzew. Kościół pw. św. Małgorzaty. Widok ku NNE

Szczekociny. Pilica. Widok ku S

Szczekociny. Pilica. Widok ku SWW

Szczekociny. Pilica. Widok ku NNW

Szczekociny. Pilica. Widok ku NE

Szczekociny. Pilica. Widok ku N

Szczekociny. Most DK 78 przez Pilicę. W centrum kościół pw. św. Bartłomieja Apostoła. Widok ku E

Szczekociny. W centrum kościół pw. św. Bartłomieja Apostoła. Widok ku E

Bonowice (Kolonia Gawronka). DK 78. Widok ku NNW

Grabiec SW. DK 78. Widok ku N

Grabiec SW. DK 78. Widok ku NEE

Przerwa w Barze Pstrąg przy DK 78

Potem w jakiejś wiosce przyszło mi dokupić 3l picia. Zjechaliśmy w lokalne drogi. Dojechało się do wioski z jeziorkiem, w której czekał na nas pierwszy okropny podjazd. Na kulminację udało się jakoś wjechać na najniższych biegach. Długość w poziomie - trochę ponad kilometr, wzwyż – prawie 100m. I chyba trzy, cztery zakręty. W dół w miarę spoko. Niestety, jadąc dalej ominęliśmy skręt na Ogrodzieniec. Wszystko przez zjazd, gdzie rozpędziliśmy się do: 75 ja i 65 Księgowy, o ile liczniki nie kłamały. Ominęliśmy skrzyżowanie i popędziliśmy za bikerami, których wkrótce po zmniejszeniu prędkości do 40km udało się ujrzeć jakieś pół km dalej. Dogoniliśmy ich na szczycie kolejnego podjazdu i zaczęliśmy gadać. Byli z Piotrkowa i atakowali Jurę od południa. Sprzęt co najmniej w nie najlepszym stanie, a dla jednego z nich była to dopiero trzecia przejażdżka rowerem w tym roku. Jechaliśmy razem do głównej. Oni do sklepu, my dalej bo czas gonił.

Droga z Huty Szklanej do Przyłubska. Widok ku SSE

Droga z Huty Szklanej do Przyłubska. Widok ku SW

Siamoszyce. Po prawej Bieńkówka (437 m n.p.m.). Widok ku SSE

Bieńkówka (437 m n.p.m.) między Siamoszycami (w centrum z widocznym stawem na Krztyni) i Mokrusem (za plecami). Widok ku N

Bieńkówka (437 m n.p.m.) między Siamoszycami (za plecami) i Mokrusem (w centrum). W tle wzgórza koło Pilicy. Widok ku SE

Bieńkówka (437 m n.p.m.) między Siamoszycami (w centrum) i Mokrusem (za plecami). Widok ku N

Podjazd i skręt w szuter. Dotarliśmy do Okiennika Wielkiego za Żerkowicami. Po eksploracji jazda do Morska, gdzie okrążając zamek, podjechaliśmy do niego od północy. W kawiarni po dwa lody. Nic do jedzenia specjalnego. Zamek zerknęliśmy tak tylko trochę. Część pomieszczeń była chyba przekształconych na pokoje do wynajęcia. Dodatkowo byli tam goście weselni jakiegoś żołnierza, więc tylko rzuciliśmy okiem i pojechaliśmy dalej. Po dojechaniu do wsi zaopatrzenie w sklepie na drogę nocną i filet... tym razem z indyka w jakimś zajeździe dla turystów.

Okiennik Wielki. Widok ku NE

Okiennik Wielki. Widok ku N

Okiennik Wielki. Widok ku NNE

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki. Widok ku S

Okiennik Wielki. Widok ku NNE

Okiennik Wielki. Widok ku E

Skarżyce. Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej. Widok ku SW

Granica między Skarżycami i Morskiem. W centrum Rzędkowskie Skały. Widok ku NNW

Zamek Morsko

Podlesice S. Widok ku NE

Podlesice S. Widok ku W

Podlesice. Widok ku S

Podlesice. Widok ku NNE

Potem pojechaliśmy na zachód i skręciliśmy w prawo przed torami. Księgowemu się poluzowała sakwa i trzeba było ja dokręcić. Oprócz tego leciało się szybko. W Dzbicach sajgon. Zjazd i pod górkę po ciemku w świetle lamp, mały zjazd i kolejny podjazd.
Za Dzbicami fajny, bardzo szybki i bardzo ciemny zjazd wśród często zakręcającej drogi, której granicę widziało się tylko dzięki dożynkowym ozdobom. Dalej za Adamem przebiegł drogę pies, tak że ledwo zdążył przede mną. Potem był już Lelów, gdzie dzięki oznakowaniu dróg o mało nie zaczęlibyśmy wracać na Szczekociny, ale po ogarnięciu gwiazd na niebie udało się wrócić na właściwy szlak. Wkrótce dotarliśmy do Koniecpola, gdzie popasaliśmy na rynku. Gdy się ruszyło dalej, było nam zimno, ponieważ w pobliżu była rzeka.

Potem Secemin, gdzie Księgowemu już sklejały się oczy. Poszukiwania stogów, ruin, itp. trwały, ale mimo to jechaliśmy. W jednym miejscu udało mu się wypatrzyć jakiś barak w pobliżu torów. Poszedł na drugą stronę szukać, ale nic nie było, a mi zachciało się tymczasem trochę odpocząć. Wrócił i ruszyliśmy. Po kilometrze udało mi się spostrzec, że na postoju została moja tylna lampka. Księgowy do przodu, a ja z powrotem. Dogonić go udało mi się po sporym kawałku drogi. Właśnie się wygrzebał z rowu, do którego wpadł podczas czytania SMSa. W ogóle to pojechaliśmy nie tą trasą co trzeba, bo mieliśmy trzymać się głównych. Po powrocie udało się zorientować, że chyba mam przekłamanie w atlasie. W końcu dopadliśmy Włoszczową. Księgowy kimnął na przystanku z pięć minut i ruszyliśmy dalej. W ciemnościach za miastem znaleźliśmy właściwy zjazd z głównej, a on znów o mało nie zjechał do rowu.

Włoszczowa. Widok ku NNE

Byliśmy przed wsią Ostrów, przez którą poprzednio wracało mi się z Krakowa. Zatrzymaliśmy się przed końcem lasu. Księgowy znów kimnął, tym razem około 15 minut, a myślał, że z godzinę. Przelecieliśmy przez wieś ze względu na dźwięki i zaszyliśmy w lesie o fatalnej nawierzchni. Jakoś przebrnęliśmy powoli i z jedna moją lampką, bo jemu padły baterie. Dalej była powolna droga do Małogoszczy, gdzie na podjazdach Accent był prowadzony. Z miasteczka w dół już prawie bez pedałowania. Raz rowery się ze sobą sczepiły, przez co o mało się nie wywaliliśmy. Ostatecznie, po około 200km byliśmy w Bocheńcu. Była 3 rano i czekało nas jeszcze przerzucenie rowerów przez ogrodzenie. Bosko się spało tego dnia w łóżku. Dzień kolejny nie chciało nam się już ruszać z Bocheńca.

2008.09.07

Dzień spędzony na odpoczywaniu. Powoli zbliżali się kolejni uczestnicy praktyk.

Przed wejściem do budynku, gdzie spaliśmy ostatnią noc. Widok ku E

Zaliczone gminy

- Oksa
- Radków
- Nagłowice (skraj)
- Moskorzew
- Szczekociny
- Irządze
- Kroczyce
- Ogrodzieniec
- Zawiercie
- Włodowice
- Niegowa
- Lelów
- Koniecpol
- Secemin

Rower:Unibike
    Dane wycieczki:

197.11 km (5.00 km teren), czas: 10:26 h, avg:18.89 km/h, prędkość maks: 75.46 km/h

Linkuj | Komentuj | Komentarze(0)

Wyprawa "MułJuczny" w Świętokrzyskie IV - Do Bocheńca

Piątek, 5 września 2008 | dodano: 14.09.2008Kategoria 2 Osoby, LSTR, Wyprawy po Polsce, Z Księgowym, 2008 Świętokrzyskie 2

Szybko się spakowaliśmy i w drogę. Wyskoczyliśmy na główną, którą mieliśmy pod nosem. Z tej skręt w Piotrkowicach, podążając przez wsie do Drochowa (ruiny dworku które jakoś się pojawiły na trasie), Chmielowice, gdzie pojawił się asfalt (od zjazdu z głównej, większość trasy to wapień, coś pomiędzy szutrem a naturalnym asfaltem z dziurami), a w końcu Tokarnia, skąd już w dół się rozpędziliśmy, by potem skręcić już za Nidą w kierunku Mostów, w ten sposób skracając sobie drogę do Bocheńca. Niestety opłaciliśmy to paskudna nawierzchnią przez około 2km. Na miejscu rozpakowaliśmy się i przyszło mi ruszyć po zakupy. Długo odpoczywaliśmy, a po południu zachciało mi się wybrać na przejażdżkę po okolicach. Zaczęło się od zdobycia Czubatki, a skończyło na odwiedzinach jeziorka oraz przekroczeniu 10 000 km w tym roku. Dzień poświęcony na nicnierobienie.

Po noclegu w Celinach

Piotrkowice. Dolina Morawki. Widok ku N

Piotrkowice. Most nad Morawką. Widok ku W

Grabowiec. Widok ku W

Grabowiec W. Widok ku N

Obice. W centrum kościół pw. Dobrego Pasterza przy DW 766. Widok ku NW

Obice. W tle Barania Góra (318 m n.p.m.). Widok ku NNW

Obice. Widok ku N

Drochów Dolny. Ruiny dworu z XIX w. Widok ku N

Drochów Dolny. Ruiny dworu z XIX w. Widok ku SE

Droga z Drochowa Dolnego do Chmielowic. Widok ku NW

Łukowa. Widok ku NNE

Wolica. Zrujnowana wieża ciśnień. Zbudowana w międzywojniu, a przestała istnieć w ciągu kilku kolejnych lat. Widok ku SSE

DK 7. Podzamcze. Widok ku N

Punkt wysokościowy na Czubatce koło Bocheńca

Z rowerem spacer po grani Czubatki

Stok pasma Czubatki. W centrum drzewa w dolinie Wiernej Rzeki. Widok ku NW

Bolmin (Nowiny). W centrum przysiółek Milechowy. W tle Grząby Bolmińskie. Widok ku NE

Bolmin (Kresy). W tle centrum Bolmina u stóp Grząb Bolmińskich. Widok ku NNE

Bolmin (Kresy). Widok ku E

Bolmin (Papiernia). "Cmentarz wojenny prawem chroniony 1914 1915 104 żołnierzy poległych w I Wojnie Światowej Wojewódzki Konserwator Zabytków w Kielcach"

Bolmin (Papiernia). Cmenatrz z IWŚ

Bolmin (Papiernia). "Cmentarz wojenny 1914 1915 142 żołnierzy poległych w I wojnie Światowej"

Bolmin (Papiernia). Wierna Rzeka w pobliżu ujścia do Białej Nidy. Widok ku S

Bolmin (Papiernia). Widok ku W

Bolmin (Wymysłów). Hutka

Bolmin (Wymysłów). Zalew Bolmin. Widok ku SSE

Bolmin (Wymysłów). Zalew Bolmin. Widok ku SW

Bolmin (Wymysłów). Zalew Bolmin. W tle Grzywy Korzeczkowskie. Widok ku E

Bolmin (Wymysłów). Zalew Bolmin. Widok ku S

Bolmin (Choinki). DW 762. Pierwsze przekroczenie rowerem 10 000 km w ciągu roku

Rower:Unibike
    Dane wycieczki:

62.00 km (5.00 km teren), czas: 04:04 h, avg:15.25 km/h, prędkość maks: 53.33 km/h

Linkuj | Komentuj | Komentarze(0)

Wyprawa "MułJuczny" w Świętokrzyskie III - Przez Staszów

Czwartek, 4 września 2008 | dodano: 14.09.2008Kategoria 2 Osoby, LSTR, Wyprawy po Polsce, Pół nocne, Gminy, Z Księgowym, 2008 Świętokrzyskie 2

Opatowskie okolice

Ledwo wróciliśmy na asfalt, a Accent dobił do 6000 km, a już trzeba było dopompować koło. Trochę z niego zeszło. Dojechaliśmy jakoś do Opatowa. Księgowy dobił koło na stacji. Wjeżdżamy do centrum i odwiedzamy kolegiatę. Wchodzimy do środka i zwiedzamy z jakimś niby przewodnikiem, który nam opowiada co nieco o budowli. Następnie udajemy się na rynek do Żmigrodu - restauracji z kolejnym filetem, a także kręcący się, jak się wydawało - „wydobywacze kasy”. W Opatowie była możliwość zwiedzić podziemia miasta. Niestety nie teraz. Wróci się tam jeszcze.

Nocleg koło Jacentowa

Pola Jacentowa. Widok ku NEE

DK9. Zochcin. W tle pasmo Jeleniowskie (w centrum) i Łysogóry (po prawej). Widok ku W

Opatów. Kościuszki. Widok ku SSE

Opatów. Kościół pw. św. Marcina Biskupa. Widok ku N

Opatów. Kościół pw. św. Marcina Biskupa

Opatów. Kościół pw. św. Marcina Biskupa. Widok ku NW

Opatów. Restauracja Żmigród. Widok ku N

W zamku długa przerwa

Pojechaliśmy do Ujazdu. Po drodze drugie pompowanie koła, jazda za traktorem – tym razem na przyczepie była jakaś babulina, drugi traktor z pługiem. Na zjeździe do Iwanisk użądliła mnie pszczoła. Trochę minęło, zanim się skończył, nastąpił skręt i przerwa, aby żądła się pozbyć. I zwłok owada. Zamek Krzyżtoporski zajął nam większą część tego dnia. Najpierw podładowaliśmy się dwoma lodami, potem chodziliśmy, zwiedzaliśmy, robiliśmy zdjęcia, zwiedzaliśmy, łaziliśmy, aż nie obeszliśmy całego zamku. Jeszcze przed odjazdem uzupełniliśmy wodę i załataliśmy dętkę Księgowego.

Opatów. DW 757. Widok ku NE

DW 757. Kobylanki. W tle pasmo Jeleniowskie. Widok ku NW

Iwaniska. DW 757. W centrum kościół pw. św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy. Widok ku SW

Ujazd. Zamek Krzyżtopór. Widok ku NE

Ujazd. Zamek Krzyżtopór. Widok ku NW

Ujazd. Zamek Krzyżtopór.

Ujazd. Zamek Krzyżtopór. Widok ku SW

Ujazd. Zamek Krzyżtopór.

Ujazd. Zamek Krzyżtopór. Widok ku NW

Ujazd. Zamek Krzyżtopór.

Ujazd. Zamek Krzyżtopór. Widok ku NE

Ujazd. Zamek Krzyżtopór.

Przed i po burzy

Przejechaliśmy parę km i po wielkim podjeździe, w tym rejonie chyba ostatnim świętokrzyskim, weszliśmy na wzniesienie, skąd roztaczała się piękna panorama. Ledwie ruszyliśmy i po zjeździe jechaliśmy po kawałku równiny, a wkrótce, aż do Bogorii cały czas w dół, ponad 30km/h przez jakieś 5-7km. Potem zaczęła się seria zjazdów-podjazdów-szybkich, a więc takich, że przebywaliśmy je dzięki rozpędowi uzyskanemu ze zjazdu i to na dość wysokich biegach.

Las na granicy Iwanisk i Ujazdu. Widok ku S

Las na granicy Iwanisk i Ujazdu. "Miejsce uświęcone krwią 64 Polaków ofiar faszyzmu hi-tlerowskiego rozstrzela-nych wiosną 1944 roku tablica ufundowana przez społeczeń-stwo grom. Iwaniska w XX -lecie PRL"

Iwaniska. Kościół pw. św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy. Widok ku SEE

Iwaniska. Kościół pw. św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy

Iwaniska. Kościół pw. św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy. Widok ku SE

DW 757. Wygiełzów N Widok ku SSW

DW 757. Wygiełzów S. Na horyzoncie po lewej Pasmo Jeleniowskie. Widok ku NNE

DW 757. Wygiełzów S. Widok ku NEE

Gorzków. W centrum widoczny zamek Krzyżtopór. Widok ku NEE

Gorzków. Widok ku SEE

Gorzków. Widok ku SE

DW 757. Bogoria. Widok ku NE

Zimnowoda. Widok ku SSW

Przed Staszowem dogonił nas jakiś Biker z PTTK chyba. Następnego dnia mieli się udać na wyprawę w okolice Kielc. Dzięki niemu trochę zwiększyliśmy tempo do Staszowa. Tam po obkupieniu w sklepie na rynku, zasiedliśmy pod Ratuszem. Zaczęła się burza, a my wieczerzając, chroniliśmy się przed zacinającym deszczem i dziurawą rynną. W czasie deszczu pod ratuszem znajdowali się jeszcze:
- 3-4 chłopaków, którzy spędzili tam najwięcej czasu, a byli jeszcze przed nami
- 2 gimnazjalistki, które chwilę po przybyciu z piskiem przebiegły na przystanek 100m dalej
- jakaś dziewoja w różowym dresie i z różową parasolką, która najpierw przyszła, pogadała przez telefon – poszła w jedną stronę, po 5 minutach wróciła, a po chwili poszła w stronę drugą
- 3 dzieciaków – około wieko około przełomu podstawówki i gimnazjum, którzy wdali się w rozmowę z Adamem. We mnie nie było na to ochoty, ponadto czas ten mijał na konsumowaniu czoko-kulek z mlekiem.

DW 757. Burza nadciągająca nad Staszów. Widok ku S

Staszów. Schronienie pod Ratuszem. Widok ku NNE

Staszów. Schronienie pod Ratuszem. Widok ku NNW

Staszów. Schronienie pod Ratuszem. Widok ku NNE

Po deszczu, którego przeszły całe dwie fale, pojechaliśmy nocą do Chmielowa. Do Kurozwęk droga była niesympatycznie mokra. Potem się uspokoiło, a mi jednak zachciało się już rozbijać. W Szydłowie weszliśmy na bramę i ruszyliśmy dalej, spokojnie łykając kolejne podjazdy w mroku. Namiot rozbiliśmy około 3 km za Chmielnikiem w stronę Kielc. Weszliśmy do pierwszego lepszego zagajnika, ale spaliśmy prawie przy głównej krajówce. Ten dzień nie zakładał wielkich odległości, ale o dziwo udało nam się pokonać około 100 km, pomimo powolnej jazdy, atrakcji i burzy. W tym dniu zapadła też decyzja o zmianie pierwotnego planu podróży, który miał nas poprowadzić przez Sandomierz i wzdłuż biegu Wisły.

Staszów. Rynek. Widok ku S

Staszów. Rynek. Widok ku SWW

Staszów. Ratusz. Widok ku NE

DW 785. Kurozwęki. Widok ku W

Szydłów. W tle kościół pw. św. Władysława. Widok ku NWW

Szydłów. Kazimierza Wielkiego. Widok ku N

Szydłów. Kazimierza Wielkiego

Zaliczone gminy

- Opatów
- Iwaniska
- Bogoria
- Staszów
- Szydłów
- Gnojno
- Chmielnik

Rower:Unibike
    Dane wycieczki:

91.00 km (2.00 km teren), czas: 05:15 h, avg:17.33 km/h, prędkość maks: 51.82 km/h

Linkuj | Komentuj | Komentarze(0)

Wyprawa "MułJuczny" w Świętokrzyskie II - Przez Iłżę

Środa, 3 września 2008 | dodano: 14.09.2008Kategoria 2 Osoby, LSTR, Wyprawy po Polsce, Pół nocne, Gminy, Z Księgowym, 2008 Świętokrzyskie 2

Zebraliśmy się około dziewiątej. Jazda wybitnie nam nie szła i był to chyba najgorszy odcinek wyjazdu. Zatrzymaliśmy się na śniadanie w wiosce Jastrzębia. Jakoś dobrnęliśmy do Radomia. Postój przy skrzyżowaniu z obwodnicą, a kolejny przy Biedronce. Coś zjedliśmy, napiliśmy itp. dodatkowo zakupując 5 l wody, w której rozpuściliśmy tabletki z magnezem. Na początku było fajnie, ale później to już ledwo się pić dało. Kilka kilometrów za Radomiem zatrzymaliśmy się na stacji, gdzie zjedliśmy po filecie z kurczaka, który stał się drobnym symbolem wyprawy.

Po spakowaniu pod Cecylówką-Brzózką. Widok ku NNW

Cecylówka-Brzózka. Droga do Lewaszówki. Widok ku W

Jastrzębia. Przerwa śniadaniowa w pobliżu UG. Widok ku NW

Lesiów. W tle EC Radom. Widok ku S

Koło Lesiowa. Widok ku SW

Lesiów. W tle EC Radom. Widok ku S

Radom. Elektryków. Na pierwszym planie zabudowa przy Brzustowskiej. W tle osiedle Gołębiów. Widok ku SSW

Radom. Zbrowskiego. Przerwa w Biedronce

Radom. Żeromskiego. Wiadukt nad linią kolejową. Widok ku E

Radom. Słowackiego. W centrum kościół pw. Najświętszego Serca Jezusowego. Widok ku SE

Radom. Róg Słowackiego i Ciemnej. Budynek rozebrany między 2009 a 2011. Widok ku E

Radom. Słowackiego przy Ciemnej. Widok ku SEE

Radom. Żeromskiego. Kościół pw. Najświętszego Serca Jezusowego. Widok ku NE

Radom przy kościele pw. Najświętszego Serca Jezusowego. Widok ku NNE

Radom przy kościele pw. Najświętszego Serca Jezusowego

Radom. Wieża ciśnień przy Słowackiego 102. Widok ku NWW

Radom. W pobliżu skrzyżowania Słowackiego i Alei Wojska Polskiego. Widok ku SEE

Przez Skaryszewa do Iłży bez większych emocji. Dopiero podjazd i zjazd przed samym miastem nieco nas obudziły. Zwłaszcza widok na miasto z majestatyczną wieżą i resztkami murów. Były dwa wejścia. Jadąc od Radomia, te po lewej to schody. Po prawej zaś skręcało się najpierw na kostkę po lewej stronie drogi, a potem należało wspiąć się po ciekawej ścieżce. Oczywiście rowery zabraliśmy ze sobą.

DK9. Przerwa obiadowa w barze na stacji przy granicy między Radomiem i Makowcem

DK9. Przerwa obiadowa w barze na stacji przy granicy między Radomiem i Makowcem. Widok ku E

DK9 na S od Skaryszewa. Widok ku SE

DK9. Między Walentynowem i Krzyżanowicami. Widok ku SSE

DK9. Między Walentynowem i Krzyżanowicami. Widok ku SW

Na szczycie Księgowy zajął się poszukiwaniem skamieniałości w budulcu zamkowym, a mnie poniosło na wieżę, by wraz z mapą podziwiać widoki.Spędziliśmy tam dość sporo czasu, jak na tak zachowany zamek. Oprócz wieży widać tylko mury i ściany. Gdy opuszczaliśmy go, zachciało nam się wracać drugą stroną (i wtedy okazało się, że były tam schody). Wcześniej zeszło się na dół parowu, gdzie była ścieżka... ale prowadziła do gospodarstwa. Potem wizyta w barze przy drodze pod zamkiem. Kupiłam tam zapiekankę, aby nie było tak, że wchodzimy do baru, by tyko załatwić potrzeby fizjologiczne. Przy okazji trochę zjadło się coś ciepłego, ale nie ogarnęłam w porę, że Księgowy też mógł chcieć coś zjeść (podczas gdy jak zwykle jadłam szybko, on już czekał na zewnątrz).

DK9. Widok na Iłżę ku SE

Iłża. Widok ku SSE

Iłża. Ul. Świętego Franciszka. Widok ku NNE

Iłża. Widok z zamku ku SW

Zamek w Iłży

Zamek w Iłży. Widok ku SWW

Zamek w Iłży. Widok ku W

Zamek w Iłży. Widok ku E

Zamek w Iłży. Widok ku NNW

Wyjazd na krajówkę, zmierzając na Brody. Jechało się przez większy las. Przerwa nastała za rzeką Kamienną w Rudniku, gdzie uzupełniliśmy zapasy i popasaliśmy. Dalej czekała nas żwawa wieczorno-nocna jazda do Ostrowca Świętokrzyskiego i przejazd przez niego, gdy trwał tam mecz. Kurs na Opatów i poszukiwanie noclegu. Niestety, przez około 10km nie było żadnego lasu. Ostatecznie znalazł się jeden, około 0,5km od drogi, tylko trzeba było jechać przez pole. Wpierw poniosło mnie przodem, by wybadać teren. Było mało miejsca ale ok. Zmieściliśmy się. Rano okazało się, że były tam jakieś parowy, a w nocy mieliśmy gościa pod namiotem. Prawdopodobnie sarnę. Księgowy miał już 5999km na liczniku.

DK9 między Marculami i Lubienią. Widok ku S

DK9. Lubienia. Widok ku W

DK9. Młynek. Po lewej kaplica cmentarna. Widok ku SSE

DK9. Górki koło Brodów. Widok ku SSE

DK9 w okolicy Ostrowca Świętokrzyskiego

DK9 między Ostrowcem Świętokrzyskim i Opatowem. Widok ku NE

Nocleg koło Jacentowa

Zaliczone gminy

- Jastrzębia
- Radom
- Skaryszew
- Iłża
- Brody
- Kunów
- Bodzechów
- Ostrowiec Świętokrzyski
- Sadowie

Rower:Unibike
    Dane wycieczki:

104.55 km (0.00 km teren), czas: 06:10 h, avg:16.95 km/h, prędkość maks: 56.56 km/h

Linkuj | Komentuj | Komentarze(0)

Wyprawa "MułJuczny" w Świętokrzyskie I - Nocą przez Warke

Wtorek, 2 września 2008 | dodano: 14.09.2008Kategoria 2 Osoby, LSTR, Wyprawy po Polsce, Pół nocne, Gminy, Z Księgowym, 2008 Świętokrzyskie 2

Podróż rozpoczęła się od dotarcia do Warszawy na własną rękę. Tata podwiózł mnie do NDM, skąd udało mi się dotrzeć do Łomianek, podejmuję następnie decyzję, by dalej jechać Marymoncką i Aleją AK, zamiast dotrzeć do celu przez Mościska i Radiowo. Gdy przecinając Powązkowską i ruszając Aleją Prymasa 1000lecia, przyszło mi natknąć się na szlaban na ścieżce, wydawało mi się że może to jakieś gałęzie leżały po burzach, a które niedawno przechodziły. Po przejechaniu dalej okazało się jeszcze, że kostka się urywa, a ja muszę włączyć się do ruchu samochodowego, który na dodatek również cierpiał bolesne chwilę na tym odcinku, kończącym się dopiero tuż przed wiaduktem nad torami. Otóż po dwóch miesiącach mojej nieobecności w Wawie, nie tylko ukończono remont starówki, ale i rozpoczęto budowę czegoś... Widziało się ledwie kupę ziemi i zaczątki kolumn pod wiadukty, więc miało być to coś większego, niż zwykła przebudowa. Zastanawiało mnie, jak rozwiążą tu kwestię ścieżki, która onegdaj tędy prowadziła i czy będzie można nią spokojnie dojechać do końca zaprojektowanej trasy. Co do jednego była we mnie wielka nadzieja. Jeśli ścieżki tam będą, to asfaltowe. Udało mi się dotrzeć na Obozową po uporaniu się z niecodzienną w tamtych rejonach sytuacją. Tam wstąpienie do jednego ze sklepów rowerowych, zaopatrując się w dętki i pompkę (stara się uszkodziła). Następnie kurs do decathlonu – łatki, bidon i koszyki na nie, oraz stwierdzenie, że nadal nie mają dętek do moich opon.

Dalej przez Banacha na Pola Mokotowskie, przemieszczając się przez zakorkowaną uliczkę Rostafińskich, gdzie ponadto trzeba było przykręcić koszyki. Wkrótce potem dojazd do Narbutta, gdzie odebrało się od Kemota przewodniki. Krótka rozmowa i dalej w drogę. Dojazd do Odyńca, dalej na Puławską. Tam ścieżka, asfalt. Skręt w Wilanowską i do Wałbrzyskiej, a potem Nowoursynowską do SGGW (na skrzyżowaniu ze Służewiecką bolesne uderzenie kolanem o kierownicę, gdy omknął mi łańcuch, który miał już swoje przejechane). Przy akademiku zostawione zostały owe książki u znajomej i rozpoczęło się oczekiwanie na Księgowego. Komórka była wyciszona, aby oszczędzać baterie. Przypadkiem wyjęło się ją, gdy Księgowy dzwonił. Pojechał nie tak jak trzeba i był w okolicach ul. Bonifacego. Nie udało mi się mu nic powiedzieć, bo komórka mi się wyłączyła. Po ponownym uruchomieniu, trzeba było czekać dalej, bo pewien skoro się zgubił, to jeszcze trochę czasu posiedzę.

Gdy ponownie została wyjęta komórka, okazało się, że było już około 12 nieodebranych połączeń. Z drugiej strony doszły do mnie niezbyt ciepłe słowa i przypuszczenie, że jestem już pewnie w okolicach Tesco oraz, że nie ma mnie zamiaru szukać. Chwilę potem dotarła do niego informacja o moim położeniu. Dzieliło nas najwyżej 0,5km, pomiędzy akademikami i za drzewem. Dotarł szybciej niż mi się wydawało, bo go jakaś kobiecina skierowała na właściwą drogę. Zaraz potem (po przepakowaniu) ruszyliśmy do KENu i zatrzymaliśmy się w ActivBiku, gdzie WRESZCIE udało mi się dokupić śrubkę do bagażnika (cztery razy droższą od zwykłej – za cały 1 zł :P), w sklepie, gdzie został zakupiony ów rower. Jeszcze tylko zakupy w Tesco i popędziliśmy na Kabaty. Zatrzymaliśmy się przy ścieżce zdrowia i weszliśmy na drabinki gdzie popasaliśmy. Dość długo.

KEN 22. Drobne zakupy w ActiveBike'u. Widok ku SEE

Zakupy w Tesco przy S krańcu KEN. Widok ku NEE

Z Powsina dojazd do głównej. Przecięło się Konstancin. Zjazd w ulicę Literatów, dzięki której jadąc przez wsie omijało się trasę główną, a wciąż korzystało się z „obwodnicy” nad Wisłą. Natknęliśmy się tam na pare km jazdy terenowej i piękny podjazd przed Kalwarią – zapowiedź kolejnych dni. Ponadto przejechaliśmy pod wiaduktem kolejowym oraz spotkaliśmy wielu bikerów i ogrzewaliśmy się na wale.

Gassy. Widok ku SEE

Góra Kalwaria. Lipkowska. W tle wiadukt linii kolejowej nr 12 między stacjami Skierniewice i Łuków. Widok ku SSE

Góra Kalwaria. Piłsudskiego. Widok ku S

Góra Kalwaria. Piłsudskiego. Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Widok ku SSW

Góra Kalwaria. Dominikańska. Widok ku S

Góra Kalwaria przy rondzie łączącym DK 79 i 50. Widok ku NNE

Zawitaliśmy do Czerska (tam trwały poszukiwania słuchawek Księgowego i ataki komarów). Zjazd do głównej i długa droga w większości wśród sadów. Warkę przywitaliśmy już po ciemku. Zmieniliśmy barwy na nocne i popaśliśmy pod jakimś marketem. Oznaczyliśmy miasto jako warte ponownych odwiedzin i zostaliśmy wyprowadzeni z niego przez parę na motorze (kobieta jest poza tym bikerką startująca w Mazovii). Po opuszczeniu miasta jechaliśmy przez las. Ciemno wszędzie. Próbowaliśmy jechać bez lampek, bo ruch był mały, a efekt niezły. Niestety, samochody pojawiały się zbyt często, by trwało to długo i wkrótce przestaliśmy (ja później).

Czersk. Widok ku SE

Zamek w Czersku. Widok ku SSW

Zamek w Czersku. Widok z Wareckiej ku E

Jakiś czas za Grabowem udało nam się znaleźć kolejną zabawę – aż do Głowaczowa szukaliśmy tych samych piosenek na mp3, próbując je śpiewać wspólnie w nocnych ciemnościach. W Głowaczowie wiało chłodem od rzeki. Dojazd do Brzozy, gdzie mieliśmy skręcić w prawo na wioski. Generalnie już doskwierało nam zmęczenie przed kolejnym Ursynowem. Chwilę się odpoczywało, a w Cecylówce nastąpił zjazd do lasu, gdzie się rozbiliśmy z namiotem. Po dość długiej przerwie od obozowania nie szło nam zbyt dobrze, ale i tak się uwinęliśmy dość szybko.

Ursynów. Widok ku SSE

Nocleg w lesie pod wsią Cecylówka Brzózka

Zaliczone gminy

- Warka
- Grabów nad Pilicą
- Głowaczów

Rower:Unibike
    Dane wycieczki:

139.64 km (3.00 km teren), czas: 07:23 h, avg:18.91 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h

Linkuj | Komentuj | Komentarze(0)

Wyprawa Suwalska VI - Nad Zegrze i powrót

Niedziela, 10 sierpnia 2008 | dodano: 11.08.2008Kategoria 2 Osoby, 3-4 Osoby, LSTR, Wyprawki w regionie, Wyprawy po Polsce, Pół nocne, Z Księgowym, 2008 Suwalszczyzna, Z rodziną

2008.08.05 - 10 Wyprawa Suwalska - cała trasa

Spało się długo. Na rowery udało się wsiąść dopiero o 11. Dużo się nie działo. Długa jazda znaną już krajówką do Wyszkowa. Tam byliśmy po 13 i Łączną przejechaliśmy ku NE w celu odwiedzenia pomnika dawnego kirkutu, na który wykorzystano odzyskane macewy. W trakcie wyjazdu z centrum miasta Księgowy znów miał kapcia. Znów trochę zeszło z naprawą, ale problem z oponą był coraz większy. Wyjazd nastąpił o 14:30. Kilkanaście minut później dotarł do nas P.. Kolejna przerwa na naprawę, która trwała tak do 15:30. Aby nie nadwyrężać Księgowego roweru, P. wziął jego przyczepkę. W Serocku skręciliśmy w Zacisze, a potem udaliśmy się do Mary. Po przerwie, od 17 już w 4 osoby jechaliśmy Polną i Zaokopową w stronę Zegrza. Księgowy udał się wprost do domu, a ja z pozostałą dwójką na wał w stronę Dębe. Oni zostali na plaży, a ja przez Skrzeszew do Kałuszyna. W Górze skręt na Janówek do fortu, gdzieś tak około 19:30, robiąc pętlę z gruntowymi drogami. Koniec wyprawy w BO.

Poranek w lesie pod Ostrowią Mazowiecką

Wyszków. Łączna. Pomnik Pamięci Żydów Wyszkowa powstały na miejscu dawnego kirkutu, zniszczonego w IIWŚ. Widok ku NNW

Wyszków. Łączna. Pomnik Pamięci Żydów Wyszkowa

Wyszków. Łączna. Pomnik Pamięci Żydów Wyszkowa. Widok ku NE

Wyszków. Łączna. Pomnik Pamięci Żydów Wyszkowa. Widok ku NEE

Wyszków. Łączna. Pomnik Pamięci Żydów Wyszkowa. Wyszków. Łączna. Pomnik Pamięci Żydów Wyszkowa

Wyszków. Łączna. Widok na most trasy S8, z okolic pomnika Pamięci Żydów Wyszkowa, ku E

Problem z oponą Księgowego

DK 62. Somianka. Widok ku NWW

DK 62 między Popowem Kościelnym i Serockiem

W Serocku

DW631 między Janówkiem Pierwszym a Górą.

Rower:Unibike
    Dane wycieczki:

111.50 km (10.00 km teren), czas: 05:40 h, avg:19.68 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h

Linkuj | Komentuj | Komentarze(0)

Kraków - Powrót I

Niedziela, 6 lipca 2008 | dodano: 08.07.2008Kategoria 2 Osoby, LSTR, Wyprawy po Polsce, Z Księgowym, 2008 Kraków 360

Pojechaliśmy na rynek, potem Wawel, gdzie nie zostaliśmy wpuszczeni z rowerami. Ruszyliśmy na Kazimierówkę i z powrotem na Stary Rynek. Adam położył się na ławce i odpoczywał. Mi zachciało się pokrążyć po starówce. O 10 poszliśmy na omlet, a przed dwunastą na dworzec. W międzyczasie trzeba mi było wstąpić do carrefoura, by zrobić małe zapasy. Nie udało nam się kupić biletów w kasie i trzeba było to zrobić u konduktora.

Wjazd do Krakowa tuż po północy

Skrzyżowanie DK 7 i DK 79. Widok ku NW

Warszawska, Widok ku NNE

Kościół Mariacki. Widok ku W

Wieża Ratuszowa. Widok ku NNW

Sukiennice. Widok ku N

Kościół Mariacki. Widok ku NE

Sukiennice. Widok ku W

Straszewskiego. W tle Wawel. SSE

Wawel. Widok ku SWW

Wisła pod Wawelem. Widok ku W

Wawel. Widok ku N

Wawel. Widok ku W

Wawel. Widok ku NNW

Wawel. Baszta Sandomierska. Widok ku NW

Po lewej Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha. Widok z Wawelu ku SW

Brama Bernardyńska. Widok ku SWW

Wawel. Widoku ku NE

Most Piłsudskiego. Widok ku SSE

Plac Wolnica. Kościół Bożego Ciała. Widok ku NNE

Podbrzezie. Widok ku NNE

Brama Floriańska. Widok ku SSW

Brama Floriańska

Brama Floriańska. Widok ku NNE

Teatr im. Słowackiego. Widok ku NEE

Na Starym Mieście

Sukiennice. Widok ku SWW

Na Starym Mieście

Kamienice po S stronie rynku. Widok ku SW

Sukiennice. Widok ku NW

Na Starym Mieście

Na Starym Mieście. Śniadaniowy omlet ze szpinakiem.

Kraków. Galeria przy Dworcu Głównym

W pociągu.

W pociągu.

Księgowy pojechał do Warszawy, a mi zachciało się wysiąść w Jędrzejowie. DK 7 dojechało się pod Chęciny, tam skręt w prawo. Dalej przez Mosty do Bolmina. Tam ruiny dworku i zmiana kierunku jazdy na południe, przez grzbiet gór, które przekraczane były przez mnie dwa miesiące wcześniej, ostatniego dnia majówki. Nocować udało się w łóżku, w Bocheńcu. Sen trwał do około 11h.

Widok z pociągu. W centrum kościół Bożego Ciała. Widok z pociągu na Słomniki ku NE

W pociągu.

Widok z pociągu. Pola Pstroszyc Pierwszych. Po prawej kościół Jadwigi Królowej. Widok z pociągu ku NEE

Widok z pociągu. Tunel kolejowy między Podleśną Wolą i Przybysławicami. Widok ku NE

Widok z pociągu. W centrum kościół Brata Alberta Chmielowskiego. Widok z pociągu na Sędziszów ku NNE

Widok z pociągu. Sędziszów. Widok ku NNE

Stacja kolejowa w Jędrzejowie. Widok ku NE

Węzeł DK 78 i DK 7 pod Jędrzejowem. Widok ku E

Mnichów. Kościół pw. Szczepana Diakona. Widok ku SE

DK 7 między Mnichowem i Miąsową. Widok ku NE

DK7. Miąsowa E. Widok ku NNE

Miąsowa E. Widok ku SEE

DK7 przy granicy między Miąsową, Brzegami i Brzeźnem. Widok ku SWW

DK7 przy granicy między Miąsową, Brzegami i Brzeźnem. Widok ku NEE

DK7. Granica powiatów miedzy Brzegami i Tokarnią. Widok na Nidę ku SE

Tokarnia S (Ogiernia). Stacja paliw która została rozebrana w związku z budową S7 ok. 2015 r. Widok ku SE

Ruiny dworu w Bolminie

Przerwa przy ruinach dworu w Bolminie

Bolmin. Niewielka ruina w pobliżu dworu

Bolmin. Widok z okolic ruin dworku ku W

Bolmin. Niewielka ruina w pobliżu dworu

Bolmin. Droga pod ruinami dworku.Widok ku S

Bolmin. Widok na wieś z okolicy ruin dworku ku S

Bolmin. Budynek szkoły. Na horyzoncie pola wsi Karsznice. Widok na wieś z okolicy ruin dworku ku S

Bolmin. W centrum kościół NNMP. Widok na wieś z okolicy ruin dworku ku SSW

Bolmin. Główne skrzyżowanie we wsi. W centrum OSP, Widok ku NWW

Bolmin. Widok na pasmo Czubatki (główny szczyt po prawej 328 m n.p.m.; po lewej bezimienny o wysokości 278 m n.p.m.) ku SW

Bolmin S (Kresy). Widok na pasmo Czubatkę (w tle bezimienny szczyt o wysokości 278 m n.p.m.) ku SW

Droga przez pasmo Czubatki

S stoki pasma Czubatki

Rower:Unibike
    Dane wycieczki:

54.03 km (5.00 km teren), czas: 04:00 h, avg:13.51 km/h, prędkość maks: 50.86 km/h

Linkuj | Komentuj | Komentarze(0)

Kraków 360 w 33h

Sobota, 5 lipca 2008 | dodano: 02.09.2017Kategoria 2 Osoby, LSTR, Wyprawy po Polsce, >200, Nocne, Pół nocne, Gminy, Z Księgowym, 2008 Kraków 360

Mój start zaczął się w piątek o 15. Oficjalny, wspólny - o 18 spod Kaufflandu w Nowym Dworze. Po drodze trochę mi się zmokło i chwilę trzeba było przesiedzieć na przystanku przy krajówce w okolicy Henrysina. Pod Żabką przy DW 639 udało się spotkać Księgowego i Pawła. Miał być i System, ale wynikło drobne nieporozumienie. Podjechaliśmy do Kauflandu, zaopatrzyliśmy na drogę i śmignęliśmy przez Kazuń do drogi na Leszno. Jechaliśmy równym tempem. Zrobiliśmy krótką przerwą na przystanku, gdzie we wrześniu nastąpiło moje oddzielenie się od grupy z przyczyn technicznych. Przelecieliśmy przez Leszno i dalej gnaliśmy do Błonia. Tam popas na światłach. Wcześniej rozlało mi się nieco napoju. Zapomniało mi się go odgazować i w czasie jazdy strzeliło. Dalej przemieszczaliśmy się szybko do Grodziska (przerwa na spojrzenie w mapę), Radziejowic (piękny zachód słońca), a przed Mszczonowem odzialiśmy się, przy okazji popasając nieco bardziej. Nad nami sunął wał chmur, przypominający szkwał nad morzem, ale okazał się tylko zwykłym ciągiem chmur o nietypowym kształcie.

DK 62 w trakcie opadów między Wólką Smoszewską i Henrysinem

Róg Okulickiego i Wojska Polskiego. Widok ku NNW

DW 579. Widok ku SEE

Grodzisk Mazowiecki. "W pobliżu tego miejsca przy ul. Przejazdowej 8 w marcu 1945 r. miał swoją kwaterę ostatni dowódca Armii Krajowej Gen. Bryg. Leopold Okulicki "Niedźwiadek" skazany w procesie szesnastu zamordowanych w moskiewskim więzieniu 24 grudnia 1946 r. w hołdzie bohaterowi - mieszkańcy Grodziska Maz."

DW 579. Widok ku NW

DK 8. Szkwał w okolicy Mszczonowa

Kręciliśmy do Mszczonowa, skąd dalej próbował nas kierować jakiś typek. Wg Księgowego żul, wg mnie - nic-mnie-to-nie-obchodzi-kto-to. Prędzej po 1-2 piwkach, ale nie próbowaliśmy wąchać jego oddechu. Jakby chciało się skorzystać z jego rad, to nie wiem, gdzie by się trafiło. Nie za bardzo rozumiał naszą koncepcje trasy i dopiero pod koniec w miarę pokapował. Co udało mi się zapamiętać w nim najbardziej? Gdy Księgowy chciał mu coś powiedzieć odnośnie trasy, ten odrzekł rozpoczynając „ Niuniuś... Posłuchaj...” i znów coś tam plótł. Jakoś równie dobrze poradziliśmy sobie bez wskazówek i wydostaliśmy się za miasto. Jechaliśmy asfaltem na południe, poprzez lasy, gdzieniegdzie jakieś domy czy spontanicznie latarnie.

Gdy droga się skończyła, skręciliśmy w prawo (tzn na wprost) i dojechaliśmy do lasu (tam piach). To skręciliśmy w lewo (gospodarstwo), to znów cofnęliśmy się do skrzyżowania (nie tego samego), z którego przemieszczaliśmy się na południe. Po pewnym czasie mój rower złapał kapcia. Za nami zostawiliśmy maliny, o których jedzenie niesłusznie posądził mnie Księgowy. W tym czasie trzeba było mi bawić się z kołem i zastanawiać, kiedy on skapuje, że coś musi być nie tak i wróci z powrotem. Pomimo dawania sygnałów lampką, komunikat nie dotarł, ale w końcu wrócił. Potem nie wiem jak się to stało, ale linka od przerzutki mi wyszła z przelotki. Ostatecznie udało się wszystko naprawić. Wtem zaczęło pokapywać. Jednak nie trwało to długo, a niebawem również dotarliśmy do asfaltu. Również dalszą trasę pokonaliśmy spokojnie. Piekary, Kowiesy, Jakubów, Grzymkowice i Biała Wieś. To tu się trochę zamotaliśmy.

Z asfaltu woda parowała tworząc efektowne mgiełki. Potem lecieliśmy przez Rzeczków i Podsędkowice. Wnet osiągnęliśmy Białą Rawską. Tuż za nią popas na przystanku. Jeszcze parę kilometrów i wreszcie dotarliśmy do Nowego Miasta nad Pilicą. Po krótkim błądzeniu po mieście i szybkim zjeździe krętą drogą, rozpoczął się nowy etap podróży. Powoli uciekały ze mnie siły. Nie było to w tej chwili zbyt wyraźne. Do Odrzywołu jechaliśmy jeszcze dość prędko, powietrze nieco wyziębione. W Odrzywole kościół gotycki, który tak przykuł moją uwagę, że rower wjechał na wysepkę, a kolano uderzyło o kierownicę. Jadąc do Drzewnicy zaczęło wschodzić słońce, a mnie złapała czkawka, stąd nazwa przeze mnie wymówiona zabrzmiała w owym czasie: „Dźiewnica... yk...”. Potem jeszcze kilka kilometrów i zatrzymaliśmy się w lesie, przykrywając czym tylko mieliśmy. Dwie godziny drzemki, po których wstaliśmy na ziemi mokrej od rosy. Na szczęście na nas nie osiadła, gdyż się zabunkrowaliśmy pod przykryciem.

Nocny wjazd do Białej Rawskiej. Widok ku SW

Nowe Miasto nad Pilicą

Drzewica. Kościół Łukasza Ewangelisty. Widok ku SE

Drzewica

Poranna drzemka w pobliżu DW 728

O 6 wygrzebaliśmy się z lasu. Przekroczyliśmy DK12. Droga naprzeciw nas w remoncie, ale spokojnie ruszyliśmy przed siebie. Szło nam ciężko, ale powoli dotarliśmy do Gowarczowa. Tam śniadanko (liche: zapiekanka i frytki/zapiekanka i fasolka). Jako tako pokrzepieni podjechaliśmy pod kościół, który z daleka wyglądał na naprawdę wielki. Kolejnym miastem na trasie było Końskie, które przywitało nas długim, męczącym nas podjazdem. Udaliśmy się na zakupy do Carrefoura. Księgowy znalazł tam tanią wodę smakową, a ja po chwili inną tej samej marki - o smaku mięty, przypominającą raczej smak herbaty.

Gowarczów. Przerwa na skromne śniadanie. Widok ku NW

Gowarczów. Kościół Piotra i Pawła. Widok ku NE

Gowarczów. Kościół Piotra i Pawła. Widok ku S

Gowarczów. Kościół Piotra i Pawła. Widok ku SW

Końskie. Przerwa na drobne zakupy

Natychmiast potem opuściliśmy miasto pełni złych o nim myśli (dotyczących dotarcia do niego). Znów na południe. Zatrzymaliśmy się w Selpii przy jeziorkach, a potem jechaliśmy przez las do Radoszyc. Tam wiatr zaczynał nam trochę pomagać. Do Łopuszna dotarliśmy bezproblemowo. Oprócz samego podjazdu oczywiście. Tam na lody i w drogę. Do Małogoszczy raczej pędziliśmy. Sprzyjał teren, a i siły. Za Małogoszczą również przez pewien czas utrzymywały się duże prędkości. Nieprzyjemne oszustwo drogowców, którzy zmylili, nas podając mniejszą odległość do Jędrzejowa, niż to miało miejsce w rzeczywistości. Stąd nasza radość, gdy w końcu tam dotarliśmy i zjedliśmy obiad. Za miastem ciężko. Przedgórze nas powaliło i zasnęliśmy na słomie. Przed przybyciem przebywały tam bociany, a po odejściu udało się dostrzec sarnę.

DW 728. Widok ku NNW

Kapałów. DW 728. Widok ku NE

Kapałów. DW 728. Po prawej zabudowa wsi Mularzów. Widok ku NE

Mularzów. DW 728. Widok ku SSE

Łopuszno. DW 728. Po prawej kościół Podwyższenia Krzyża Świętego. Widok ku S

Łopuszno. DW 728. Po prawej kościół Podwyższenia Krzyża Świętego. Widok ku E

DW 728. Po lewej Eustachów. Po prawej Jedle. Widok ku S

Małogoszcz N. DW 728. W centrum Góra Krzyżowa (289 m n.p.m.). Widok ku S

Małogoszcz N. DW 728. Po prawej Brogowice (294 m n.p.m.). Nieco na lewo najdalej ku N wysunięte wzniesienie pasma Czubatki. W centrum Grząby Bolmińskie. Widok ku SEE

Jędrzejów. Kościół Świętej Trójcy. Widok ku NE

Jędrzejów. Rowery podczas przerwy obiadowej

DK7 w okolicy Jędrzejowa. Widok ku SW

DK7 w okolicy Jędrzejowa. Widok ku SWW

DK7 w okolicy Jędrzejowa. Widok ku SW

DK7 w Mierzawie. Widok ku SW

Widok ku NNW

Widok ku NNE

Widok ku N

Księgowy

Widok ku N

Widok ku NNW

Spaliśmy około 2,5godziny. Zakończyło się to deszczem, chociaż moje opatulenie było na tyle szczelne, że nie udało mi się spostrzec, gdy już przestał. Dopiero Księgowy mnie o tym powiadomił. Przeszło, a my ruszyliśmy. Woda na asfalcie mimo wszystko dała się nam we znaki. Jego chroniła sakwa na bagażniku. Dalsza trasa to po prostu jazda. Góra-dół-góra-dół. W Książu kupiliśmy kolejne zapasy. Pod lasem przed Miechowem chyba krótka przerwa. Cały czas odliczaliśmy kilometry pozostałe do Krakowa. Jeszcze jeden popas w Słomnikach, a po nim prawie cały czas do przodu, chociaż coraz wolniej. Przed Krakowem śmieszna, prawie górska serpentyna, moja pogoń za bikerem na kolarzówce, który nas zaciekawił swoim pojawieniem się w nocy (rezygnacja naszła po dojechaniu do niego. Nie było miejsca, by jechać obok niego. Oczekiwanie na Adama. Jeszcze ostatnia długa w dół. W Krakowie pojechaliśmy na rynek do McD, po czym udaliśmy się zdrzemnąć na Dworcu Głównym.

Książa Wielki. Kościół pw. Wojciecha Biskupa i Męczennika. Widok ku NE

DK 7. Cisia Wola. Widok ku NE

DK 7. Cisia Wola. Widok ku NW

Zaliczone gminy

- Biała Rawska
- Sadkowice
- Nowe Miasto nad Pilicą
- Odrzywół
- Drzewica
- Gielniów
- Gowarczów
- Końskie
- Radoszyce
- Łopuszno
- Wodzisław
- Książ Wielki
- Miechów
- Słomniki
- Iwanowice
- Michałowice
- Zielonki
- Kraków (Prądnik Biały, Prądnik Czerwony, Stare Miasto 3/18)

Rower:Unibike
    Dane wycieczki:

361.00 km (10.00 km teren), czas: 19:00 h, avg:19.00 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h

Linkuj | Komentuj | Komentarze(0)

Spontaniczny wyjazd z Systemem

Środa, 2 lipca 2008 | dodano: 03.07.2008Kategoria 2 Osoby, LSTR, Zwykłe przejażdżki

Jakoś tak się stało, że mieliśmy się wspólnie przejechać z Systemem. Spotkanie nastąpiło w Pieścidłach o 13. Wpierw wszedł na drobne zakupy do pobliskiego, niewielkiego sklepiku. Przejechaliśmy przez Strzembowo, Drochówkę do Rąbieży. Po wjechaniu na drogę polną udaliśmy się ku S do Naborowa, a stamtąd wprost do Załusk. Kolejne były Wojny, do których wjechało się przez Zajączki. Kurs ku SE, a następnie spacer przez pole do wsi Smoły. Odtąd na Zakroczym, trzymając się drogi wzdłuż S7 i lotniska. W Modlinie wjazd w 29 Listopada, robiąc przerwę na zakupy przy jej krańcu E. Przejechaliśmy jeszcze ku E, po czym około 15:30 System pojechał do siebie, a ja nad Wisłę, wracając trasą pod Twierdzą. Na Gałachach naszła mnie myśl, aby odwiedzić na Kępę i tak rozpoczęła się skromna wycieczka po prawie bezludnym terenie. Prawie, bowiem w części SW znalazło się paru ludzi na plaży. Tam zachciało mi się zrobić pieszy spacer z rowerem po łasze, choć było to nieco umęczone. Powrót do Zakroczymia. Podejście drogą przy kościele. Potem przez las na Henrysin i Trębki. Z nich na DK 62. W pobliżu granicy gmin trwał jakiś niewielki pożar przy drodze. Telefon na straż pożarną, ale okazało się, że już otrzymali zgłoszenie. W domu jakoś po 18.

Dłutowo NE. Droga w pobliżu opuszczonego gospodarstwa. W tle po lewej Drochówka. Widok ku NNE

Zdunowo. Po lewej blok, który przez lata stał niedokończony. Widok ku NWW

Załuski. Widok ku N

Droga z załusk na Falbogi Wielkie w trakcie przygotowywania do położenia asfaltu. Widok ku E

Pola wsi Smoły. Widok ku E

Droga między terenem lotniska w Modlinie i S7. Widok ku SEE

Modlin. 29 Listopada. Mój i Systema rower podczas przerwy na drobne zakupy. Widok ku NW

Między Twierdzą Modlin i Wisłą. Widok ku SWW

Między Twierdzą Modlin i Wisłą. Widok ku NNW

Między Twierdzą Modlin i Wisłą. Widok ku SWW

Dawny Spichlerz. Widok ku SSE

Między Twierdzą Modlin i Wisłą

Kępa Gałaska. Widok ku SWW

Kępa Gałaska. Widok ku W

Kępa Gałaska. Widok ku S

Kępa Gałaska. Widok ku E

Kępa Gałaska. Widok ku SW

Kępa Gałaska. Widok ku SE

Kępa Gałaska. Widok ku S

Kępa Gałaska. Widok ku SW

Kępa Gałaska. Widok ku E

Kępa Gałaska. Widok ku N

Kępa Gałaska. Widok ku SSE

Kępa Gałaska. Widok ku SE

Zakroczym. W centrum kościół Podwyższenia Krzyża Świętego. Widok ku NWW

Zakroczym. Rybacka. Widok ku E

Zakroczym. Rybacka. Widok ku SSE

Zakroczym. Rozbudowa budynku dawnej restauracji "Plantatorskiej" jako banku. Widok ku NW

DK62 między gminami w okolicy Goławina. Widok ku W

Rower:Unibike
    Dane wycieczki:

77.80 km (45.00 km teren), czas: 04:10 h, avg:18.67 km/h, prędkość maks: 0.00 km/h

Linkuj | Komentuj | Komentarze(0)

BIKEORIENT WOLBÓRZ 2008

Sobota, 21 czerwca 2008 | dodano: 23.06.2008Kategoria >10 osób, 2 Osoby, Maratony, Wyprawy po Polsce, Gminy

WOLBÓRZ 2008
Rankiem jazda po drobne zakupy. Do GOKu przyjeżdżało coraz więcej osób. Swoją powinność udało mi się odbębnić na początku, zdobywając numer „6”. Przyszło spotkać DMK i resztę drużyny z BikeStatu. O 10 ruszyliśmy. Zawodnicy się rozciągnęli. Przed światłami, nim na dobre rozpoczęliśmy rajd, przyszło mi spotkać rowerzystę z Piastowa. Jak okazało się później, jechało się już z nim w lutym po Puszczy Kampinoskiej. Podczas tej wycieczki w trakcie której zaklinowała mi się przerzutka na szprychach i rozwalił fartuch od ramy.

GOK i baza maratonu. Widok ku NEE

Wolbórz. Modrzewskiego. Widok ku N

Za światłami się rozdzielamy. Większość pojechała na 8, a mniej liczna grupa w tym ja Mirek (biker z piastowa) i DMK na 5. Asfalt, wiatr w plecy i raczej z górki teren nadawały nam tempo w przedziale 30-40km/h. Dotarliśmy do lasu i niebawem grupa wpadła na leśny trakt, po czym nastąpiło poszukiwanie punktu, który ciężko było odnaleźć. Dotarli wszyscy ci, którzy jechali wolniej. W końcu ujrzeliśmy małą, zarośnięta alejkę, na końcu której znajdował się lampion. Mamy 1pkt.

Las na E od Młoszowa, gdzie mieścił się jeden z PK

W 4kę wyjechaliśmy z lasu do Wiaderna. Przez skraj czyjegoś pola dojechaliśmy do asfaltu. Kurs na Starą Wieś, gdzie odłączył się jeden biker. Potem jazda na Tomaszów. Szybkim zjazdem w dół z asfaltu znaleźliśmy się na niebieskim szlaku koło Józefowa. W Brzustówce ostatecznie zgubiony został przez nas ślad po DMK, który wyrwał do przodu już od połowy Wiaderna. Ominęliśmy Niebieskie Źródła i polecieliśmy na Wąwał, do torów. Zaraz za nimi odbiliśmy do lasu w drugą dróżkę po prawej, aby ścieżką między drzewami skręcić w drogę do punktu 10, gdzie czekały na nas racje żywnościowe i bunkier. Od razu zjedliśmy po bananie i batonie, by następnie ruszyć do PK7 w Brzustowie. Trasa minęła bez problemu, cały czas asfaltem.

Tomaszów Mazowiecki. Modrzewskiego. Most przez Pilicę. Widok ku SE

Tomaszów Mazowiecki. Modrzewskiego. Most przez Pilicę. Widok ku SW

Bunkry między Wąwałem i Sługocicami

Po Sługocicach i przekroczeniu torów, niecały kilometr dalej skręt w lewo, długa droga w dół i w prawo przy figurce. Potem kilometr jazdy. W miejscu, które wydawało się słuszne, podjechaliśmy pod górę. Widziany był przeze mnie już przetarty przez kogoś szlak przez chwasty. Po chwili znaleźliśmy się na zboczu. Po przejściu kilku miejscu w poszukiwaniu punktu, dał się słyszeć głos spomiędzy z drzew. Dziewczyna pilnująca punktu opowiadała, że również ledwo dotarła i nie wiedziała jak tam trafić. Zjazd do ścieżki, prawo, koło stawu i do skrzyżowania, gdzie się rower zakopał nim udało mi się zredukować bieg. Wkrótce dało się widzieć wyrobisko i długą prostą drogę.

Okolice. Brzustowa. Widok ku N

Do 3 dojazd bez większych problemów, ładną droga przez las. Ku naszemu zdziwieniu... Punkt znajdował się po drugiej stronie drewnianej zapory. Pilnujący również zdziwieni. Ciekawym doświadczeniem było przechodzić po chybotliwych deskach zapory. Przydały się zabawy z podstawówki i tych kilka ćwiczeń w Górach Świętokrzyskich. Opuściliśmy to zabawne miejsce i przejechaliśmy do Dąbrowy, gdzie punkt znajdował się przy skrzyżowaniu ścieżek. Tam również trafiliśmy dość sprawnie.

Okolice. Brzustowa. Widok ku N

Okolice Olszowca

Okolice Olszowca

Za to 4 - ruiny leśniczówki (!) mapa mi się przetarła w miejscu gdzie były tory i rzekomo ścieżka, którą pojechaliśmy. Co tu dużo mówić: przedzieraliśmy się przez prawdziwy las. Nogi trochę podrapane, koledze chyba tam przerzutka zaczęła sprawiać delikatne problemy (wózek jakby się zbliżył do szprych). Dotarliśmy jednak do torów. Już było wiadomo, gdzie jesteśmy, jednak po drugiej stronie mieliśmy równie wielkie problemy ze znalezieniem drogi zdatnej do poruszania się. Przynajmniej przy nasypie rosły smaczne poziomki. Trochę się pokręciliśmy, aż trafiliśmy na dokładnie tę drogę, o którą nam chodziło. Z naprzeciwka jechał biker, który chciał pojechać, tak jak było przez mnie planowane. Stanowczo mu się tego odradzało.

Na 4 czekał fotograf i robił zdjęcia przybywającym zawodnikom. Same ruiny wyglądały dość ciekawie. Tak bardzo, że z chęcią by się tam wróciło. Przez Bratkowo, Grudzień, Olszowiec, do skrzyżowania i pod górkę, skąd rozciągała się ciekawa panorama. Jechaliśmy wpierw przez ściernisko, potem polem, które zostało tak zdewastowane, jakby ciągnik przejechał. Przy punkcie przerwa. Potem fajną ścieżką góra-dół dojazd na asfalt. Przez Syski, Zajączków (gdzie jakiś koleś kierował nas na „Potok”, chociaż i tak wiedzieliśmy gdzie jechać), Julianów, drogą „made in PRL or starszą” i w las. 9 to ambona, również bezproblemowo odnaleziona.

Potem szybko na Smardzewice, przejazd zaporą przy Jeziorze Sulejowskim i po 1-1,5h znaleźliśmy się w Adamowie, Bronisławowie. Motaliśmy się. Jazda to w jedną, to drugą stronę, aż ktoś rozsądny powiedział, że za wodociągiem jest szlak, którym mamy jechać. Był, ale nie pojechaliśmy tak jak trzeba i znów kluczenie po lesie, alejkami wśród drzew, które same się wyznaczały, a gałęzie chciały zwalić nas na gęste, leśne runo. Jednak mieliśmy trochę szczęścia i zobaczyliśmy tabliczkę wodociągów na siatce i przed nią piaszczystą ścieżkę. Jeszcze tylko trochę i już udało się zdobyć kolejny punkt. Trochę pogadaliśmy z gośćmi i ruszyliśmy w dalszą, ciężką drogę.

Smardzewice. W tle zapora Zalewu Sulejowskiego. Widok ku NWW

Smardzewice. Zapora Zalewu Sulejowskiego. Widok ku NWW

Okolice Adamowa. PK nad Zalewem Sulejowskim

Okolice Bronisławowa. PK nad Zalewem Sulejowskim

Od tamtego momentu do Golesza Małego nie było pojęcia, jak jechaliśmy. To samo jak zmierzaliśmy do 8, również tu jechało się prawie przypadkowo i chociaż wydawało mi się, że dotarliśmy tam gdzie trzeba, to jednak ludzie zabrali się stamtąd dość wcześnie. Niemniej, w lesie łatwo pomylić drogi, więc może nie udało się trafić dokładnie w to miejsce... Straciliśmy zbyt wiele czasu. Z tego lasu pamiętam tylko sarnę na drodze, mrowiska i pokrzywy, które na ocierały. Z ledwością wyjechaliśmy przez krzaki do głównej i prostą przed siebie, dawaliśmy z siebie ile się dało. Na koniec światła, gdzie wszyscy stali i ostatnie metry na metę. Wpadliśmy w ostatniej minucie.

Chcąc wyciągać dokumenty z kartą przejazdu, przypadkiem przewróciliśmy się na bok, zagarniając jeszcze trzeciego rowerzystę, który stał równolegle do nas, ale co spowodowało upadek nie mam pojęcia. Wyszło mimo to zabawnie. Potem była przemowa, wyniki itp. prezentacja Miss z owej gminy oraz losowanie nagród, gdzie i mojemu towarzyszowi i mnie udało się wygrać mapy. Całość bardzo fajnie zorganizowana. Super zabawa!

Zabawa się skończyła, ludzie rozjechali (podczas rozmowy z jednym z zawodników, podczas pytania o studia, skłamałam ze wstydu coś w stylu, że następny rok, to drugi rok studiów, a w istocie pierwsze studia przerwałam i dopiero składałam papiery rekrutacyjne na inne z powodu decyzji o zmianie studiów (trzeźwo oceniłam, że nie dam rady ukończyć pierwszych), było naprawdę dużo krzyku i łez w rodzinie, i okropnie wiele stresu na mnie się skrupiło). Na noc w GOKU zostało mniej zawodników niż poprzedniej nocy. Z remizy na tyłach GOKu dało się słyszeć muzykę weselną.