Weronika
Zdziarka II
Niedziela, 4 maja 2003 | dodano: 21.03.2018Kategoria Zwykłe przejażdżki, Samotnie
Poprzedniego dnia padał deszcz, dając mi dzień przerwy od wysiłku, choć chęć jazdy i tak wykiełkowała. Rankiem obudziła mnie przyjemna melodia, chyba z filmu Amelia.
Trasa powiodła mnie przez wieś , za lasem wzdłuż Wisły do pogranicza Pragi i Zdziarki. Tam mozolna wspinaczka po najbardziej stromym, szutrowym podjeździe w okolicy, przejezdnym dla aut. Tylko w dolnej części udało mi się po nim jechać. Jedna droga kończyła się czyimś domem, więc trzeba było prowizorycznie zawrócić. Dwukrotnie zdarzyło mi się zjeżdżać na hamulcu. Trzykrotnie gonił mnie pies. Między Wilkówcem i lasem, za którym leżała Zdziarka, jakiś kierowca pytał się mnie, czy wiem, gdzie kończy się Wilkówiec. Z racji na niewielkie doświadczenie, odpowiedź raczej nie była zadowalająca. Zdarzyło mi się minąć tatę i brata, lecz nie pamiętam w jakich okolicznościach - czy chodziło o sam wyjazd czy coś po powrocie.
Trasa powiodła mnie przez wieś , za lasem wzdłuż Wisły do pogranicza Pragi i Zdziarki. Tam mozolna wspinaczka po najbardziej stromym, szutrowym podjeździe w okolicy, przejezdnym dla aut. Tylko w dolnej części udało mi się po nim jechać. Jedna droga kończyła się czyimś domem, więc trzeba było prowizorycznie zawrócić. Dwukrotnie zdarzyło mi się zjeżdżać na hamulcu. Trzykrotnie gonił mnie pies. Między Wilkówcem i lasem, za którym leżała Zdziarka, jakiś kierowca pytał się mnie, czy wiem, gdzie kończy się Wilkówiec. Z racji na niewielkie doświadczenie, odpowiedź raczej nie była zadowalająca. Zdarzyło mi się minąć tatę i brata, lecz nie pamiętam w jakich okolicznościach - czy chodziło o sam wyjazd czy coś po powrocie.
Rower:
Dane wycieczki:
10.00 km (10.00 km teren), czas: 01:00 h, avg:10.00 km/h,
prędkość maks: 0.00 km/hK o m e n t a r z e
Nie ma jeszcze komentarzy. Komentuj