W 40 dni dookoła Bałtyku XXII - Przez Gallivare

Start w pół do 11. W kilkanaście minut udało się dotrzeć do pierwszych zabudowań Porjus, zatrzymując się się na przystanku, by zjeść śniadanie w wygodnym miejscu. Po przerwie przejazd w miejsce z widokiem na jezioro Stora Lulevatten oraz odległych o około 100 km Parków Narodowych: z lewej strony jeziora Stora Sjöfallet i z prawej Sarek. Tu trwała przerwa przez ponad kwadrans, podziwiając widoki i zastanawiając się nad dalszą trasą.


11:26. E45. Polski akcent. 66°57'23.00"N 19°48'27.90"E (GE). Widok ku NE


11:42. E45. Porjus. Jezioro Stora Lulevatten. Po lewej wał hydroelektrowni Porjus. 66°57'25.70"N 19°48'34.10"E (GE). Widok ku N

Prawie pół godziny później, nastało spotkanie z kolejnym sakwiarzem. Tym razem z Niemiec, ale w podobnym wieku do poprzednika. Ów jechał na południe, a wracał z rejonu Nordcappu. Porozmawialiśmy przez kwadrans, pochwalił się ranami na nogach spowodowanych owadami w tundrze. Dużo trudniej było go zrozumieć niż Szweda. O 12 kolejne przypadkowe spotkanie. Dość leciwym autem typu dostawczego, jechała grupa kilku Polaków. Zatrzymali się gdzieś tak na minutę. Byli to poszukiwacze juktronu, podobnie jak koleś dnia poprzedniego. Pytali czy wiem coś o tej malinie, więc dostali ode mnie plotkę zasłyszaną dnia poprzedniego, że na bardziej północnych terenach najprawdopodobniej jeszcze jej nie ma. Ponarzekali, ze faktycznie mało owocu, a komarów za to dużo.
Zawrócili.


12:30. E45. Wędrujący renifer


12:31. E45. Laponia


13:15. E45. Na horyzoncie góry w Sarek Nationalpark


13:40. E45. Juktron czyli malina moroszka

Nim udało się dotrzeć do Gällivare, uprzedni trzeba było od północy okrążyć górę Dundret (821 m n.p.m.). Przez miasto przejechało się o 14:20, pilnując się trasy E45. Wiodło mnie z ~350 m n.p.m. do ~500 m n.p.m. po 20 km. Najniższy punkt ~300 m n.p.m. osiągnięty został kilka kilometrów za miastem. Podjazd, już intensywniejszy, rozpoczął się, gdy wyjechało się na łączony etap E10 i E45. Tam prawie pół godziny przerwy.


14:17. E45. W centrum Dundret (821 m n.p.m.), wraz z rezerwatem tej samej nazwy. Za wzniesieniem znajduje się Gällivare. 67° 5'6.30"N 20°22'24.50"E (GE). Widok ku NEE


15:00. E45. Typowy sposób otrzymywania poczty. Skrzynki pocztowe domów po S stronie jeziora Vassaraträsket. 67° 7'56.30"N 20°35'52.81"E (GE). Widok ku NNW


15:22. Gällivare. Skrzyżowanie E45 i Malmbergsleden. W tle kopalnia Vitåforsgruvan. 67° 8'50.00"N 20°39'50.00"E (GE). Widok ku N,

Ponownie poniosło mnie ponad 500 metr wysokości, po przejechaniu 80 kilometra tego dnia. Było bardzo gorąco. Krótko mówiąc - cisnęło się przed siebie, walcząc z wzrastającą wysokością. Odliczana była już jedynie odległość do Kiruny, wypisana na znakach pojawiających się co kilkanaście kilometrów. Na jednym z mniejszych podjazdów zatrzymało się auto. Para która z niego wysiadła wyciągnęła butelkę i kubek, oferując mi możliwość napicia się. Kręcąc tylko przecząco głową przyszło mi ich ominąć. Był zapas wody i nie chciało mi się zatrzymywać w środku podjazdu.



17:42. E45. 67°16'38.60"N 21° 3'6.90"E. Cztery godziny przed noclegiem

Po 18 krótko nastał odpoczynek w Skaulo, ale prawdziwa przerwę nastała dopiero nad jeziorem Lappesuanto. Pół godziny przedwieczornego ogarniania się. Uzupełniło się wodę do pełna i po odświeżeniu ujechało jeszcze około 15 kilometrów. Dojazd do skrzyżowania przed Svappavaara, gdzie trasa E10 prowadziła do Kiruny, a E45 na wschód. Skręt w tę drugą, przejazd jeszcze z pół kilometra, by wtedy to wsiąknąć dość głęboko w las, po wschodniej stronie niewielkiego jeziora Sahajärvi.


20:41. E45 między Skaulo a Svappavaara


21:15. E45 między Skaulo a Svappavaara