Pokaż trasę GPS
Poranek nieco chłodny i pochmurny. Przez Zielonkę dojazd do Sokołowa Małopolskiego, a tam - powrót na krajówkę, która męczyła, byłą niesympatyczna, o złej nawierzchni - praktycznie aż do Rzeszowa. Dojazd zmęczył nas, więc kilka przerw, standardowo, na przystankach. Dodatkowo siąpił mały deszcz. Czasem przestawał, a czasem przybierał na sile. Do Rzeszowa wjazd trasą północno-wschodnią. Jeszcze przed śródmieściem przerwa na zakupy w markecie, aby uzupełnić wodę oraz jedzenie na kilka dni. Po ruszeniu - ruszył ponownie deszcz, ale jak i poprzednio - podczas jazdy w deszczu, postoje robiło się tylko, gdy był spory.


DK 19. Sokołów Małopolski. Kościół pw. św. Matki Boskiej Opiekunki Ludzkich Dróg. Widok ku SW


DK 19 między Nienadówką i Stobierną. Widok ku SSW

Od czasu BBtouru w Rzeszowie trwały prace remontowo-modernizacyjne dróg dojazdowych do miasta. Po tym dniu, znane były już 4 takie pasy. Było to nieco uciążliwe. Podczas BBt nie było okazji poznawać miasta, tak więc tym razem poniosło nas w kierunku centrum tzw. starówki. Była niewielkie i dosyć "ciasna". Kręciło się sporo ludzi, rozstawiono parasole i atrakcje typu punkt gastronomiczny. Nieco wcześniej trwało nasze posilenie się ciepłym kebabem z talerza.


Rzeszów. Pomnik Czynu Rewolucyjnego przy rondzie Dmowskiego. W tle bazylika pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Widok ku S


Rzeszów. Grunwaldzka. Widok ku S


Rzeszów. Plac Farny. Widok ku NNW


Rzeszów. Ratusz. Widok ku SSE


Rzeszów. Aleja Sikorskiego. Widok ku S

Wyjazd z miasta zajął nam nieco czasu, głównie z powodu wspomnianych remontów. Ponownie zaatakował nas deszcz. Wyjazd trasą na Tyczyn. Plus był dla nas taki, że asfaltem jechało się z dala od ruchu aut. Niestety, w gruncie rzeczy tylko do granicy miasta, ewentualnie nieco dalej. Do Tyczyna towarzyszyło nam sporo aut, na dość wąskiej drodze. Sam Tyczyn przejechany został, rzuciwszy tylko pobieżnie okiem na kościół i starą zabudowę. Dalej się jechało drogą przez Hermanową. Droga prawie cały czas pięła się w górę, często wijąc się na boki, z licznymi zakrętami. Tuż przed końcem miejscowości przerwa na niesamowicie zaśmieconym przystanku. Chwilę potem przeszedł kilkunastominutowy opad deszczu. Ostatni taki na naszej trasie.


Tyczyn. Grunwaldzka. Widok ku E


Skała w Hermanowej


Hermanowa. Widok ku SW


Straszydle. Po prawej dolina Lubenki. Widok ku NW

Po przerwie zjazd kilkoma serpentynami do wsi Straszydle. Tak jak w Hermanowej, przez większość czasu czuło się "wąskość" przestrzeni, tak tu była zdecydowanie bardziej otwarta. Czekał nas jeszcze jeden dość znaczny podjazd, po czym Rozpoczął się długi zjazd dolinny ku Błażowej. Stamtąd, przez Futomę (kolejny duży podjazd), udało się dotrzeć do DW884, lecz tylko na moment. Wnet skręt na Łubno i długim zjazdem, z kilkoma tylko krótkimi podjazdami można było wyjechać na DW835 - niesamowicie zniszczoną, dziurawą, łataną - wręcz niemoralną. Czy aż tak się zmieniła od 2009, kiedy jechało się nią ostatnim razem? Nie było pewności, w jakim stanie była wtedy, ale ówcześnie jechało mi się zdecydowanie lepiej.


Straszydle S przy granicy z Lecką. W tle dolina Lubenki. Widok ku NNW


Zjazd ze Straszydla do Lecka. Widok ku SEE


Dojazd z Kąkolówki do DW 884. Na horyzoncie po prawej Las Warski. Widok ku SSE


Dojazd z Kąkolówki do DW 884. Na horyzoncie Las Warski, omijany przez nas na 2h przed znalezieniem noclegu. Widok ku S


Zjazd z DW 884 przez Łubno do DW 835. Na horyzoncie Las Warski, omijany przez nas na 2h przed znalezieniem noclegu. Widok ku SSE

Naszły mnie wątpliwości, w jaki to sposób jest możliwe, aby tak kiepskie, "naprawianie" drogi, które miały kocie łby stworzone z asfaltu, wciąż mianować drogą wojewódzką i nadająca się do jazdy. Owszem, pewnie że się w "jakiś" sposób nadaje. Wszak nie była to najgorsza nawierzchnia "asfaltowa", jaką była nie-przyjemność jechać. W Warze padła decyzja, by zjechać z niej w stronę Brzozowa. Asfalt się poprawił. Droga pięła się w górę, ale dość powoli, praktycznie bez męczenia. Dopiero za Izdebkami czekało kilka serpentyn, dość rozlazłych. Po podjechaniu można się było rozejrzeć za noclegiem. Okazał się wystarczająco suchy, przewiewnym miejscu, z dala od komarów oraz z okazałym krajobrazem.


Łubna. Kościół pw. św. Jana Chrzciciela. Widok ku SE


Serpentyny między Izdebkami i Przysietnicą. Widok ku NE


Nocleg ponad Izdebkami


Nocleg ponad Izdebkami. Widok ku W

Zaliczone gminy

- Tyczyn
- Lubenia
- Błażowa

Pokaż trasę GPS
Poranek rozpoczął się od zwinięcia tak szybkiego, by zbudzić jak najmniej komarów. Z tego powodu ogarniać trzeba się było dopiero przy drodze. Przejazd mostem przez San i kierując się w kierunku Sandomierza, do najbliższych wsi, sąsiadujących ze Stalową Wolą. Po wykręceniu tam paru kilometrów, nawrót do miasta. Jechało się długo i mozolnie. W pobliżu granicy z Niskiem, przerwa na przystanku i ugotowanie makaronu z sosem. Pycha! Z Niska skręt na Bojanów. Na kolejnym przystanku, w połowie drogi, spotkał nas dość długi odpoczynek. W Stanach rozpadał się ulewny deszcz. Cześć w nim się przejechało, ale końcówka spędzona została pod drzewem, nie znajdując porządnego zadaszenia.


Nocleg z komarami między Dąbrową Rzeczycką i Rzeczycą Okrągłą. Widok ku NE


Most DW 855 na Sanie. Widok ku NWW


Cegielnia w Stalowej Woli. Ziołowa przy DK 77. Widok ku N


Agatówka. Słoneczna po deszczu. Widok ku E


Pomnik przy skrzyżowaniu DW 871 i DK 77. Widok ku SSW


Stalowa Wola. DK 77 przy skrzyżowaniu ze Spacerową . Widok ku SSE


Deszcz między Stanami i Bojanowem. Widok ku SWW


Bojanów. Parkowa. Widok ku SW


Bojanów. LHS i nieukończony wiadukt ponad nią. Widok ku E

Potem się rozpogodziło. Kurs przez wieś Spie (przerwa) i tam skręt w las. Droga była wpierw asfaltowa, potem porządny i szeroki szuter. Wyjazd we wsi Gwoździec. Później był Nowy Nart, zostawiona z boku Cholewiana Góra, aż dojechało się do miejscowości gminnej - Jeżowe. Wtedy to rozpoczął się etap krajówki - drogi wąskiej, o dość kiepskiej nawierzchni i sporym ruchu aut. Dopiero w Kamieniu droga się rozszerzyła. Tuż przed końcem owej miejscowości skręt w prawo. Po ujechaniu jeszcze kilkunastu kilometrów udało się znaleźć nocleg na suchym podłożu, a ilość komarów była nieznaczna, w stosunku do poprzedniej nocy. Wzbudzał zadowolenie.


Spie. Kościół pw. św. Michała Archanioła. Widok ku NW


Gwoździec. Widok ku SEE


Cholewiana Góra. Widok ku NEE


Kamień. DK 19. Widok ku SSE


Nocleg w pobliżu Korczowisk

Zaliczone gminy

- Pysznica
- Stalowa Wola
- Zaleszany
- Nisko
- Bojanów 
- Dzikowiec
- Jeżowe
- Kamień
- Sokołów Małopolski
- Raniżów

Pokaż trasę GPS
Kontynuacja wyprawy po posiłku. Większość ekwipunku, który miał się nam przydać za granicą, został na miejscu.
Było pochmurnie i chłodno, tak więc trzeba było opakować się w kurtki. Kilkaset metrów od startu z kolei przyszło się zatrzymać, aby dokonać kilku poprawek, gdyż zaczął padać drobny deszcz.

Kurs do Wilkołazu, drogą równoległą do krajówki. Było spokojnie, a droga w większości asfaltowa. Kilka razy stwarzała okazję do wkroczenia na krajówkę krótkimi, prostopadłymi odcinkami, biegnącymi ku górze - w większości bez asfaltu. W centrum Wilkołazu dopiero na nią się wjechało, powoli pokonywać kolejne wzniesienia oraz zjazdy do Kraśnika. Naprzeciw jednej ze stacji benzynowych krótki odpoczynek i jedzenie. Przyjrzawszy się też kołu, z powodu dziwnego odczucia podczas jazdy, okazało się, że opona nadaje się tylko do wyrzucenia, gdyż uszkodziła się po boku, w pobliżu obręczy. Było kwestią czasu, nim wystrzeliłby mi stamtąd drut. Wcześniej tego nie było widać.


Opona na skraju wytrzymałości jej skraju

Do centrum Kraśnika wjechało się długim zjazdem. Zastanawiało mnie czy się nie przewrócę, gdyż na garbach i nierównościach opona mocno "pływała" na boki. Zaraz za rzeczką skręt w prawo i po jakichś 100-200 metrach, w domku po lewej stronie drogi udało się znaleźć niepozorny domek, w którym zakupiło się oponę szerszą i wytrzymalszą, na duże obciążenia. W środku siedziała starsza kobiecina, z którą co nieco się pomówiło o naszej wyprawie. Z nową oponą można było ruszyć w poszukiwaniu ustronnego miejsca, gdzie można było dokonać jej wymiany. Tym miejscem okazał się teren kościoła pod koniec podjazdu. Czynność zajęła kilkanaście minut, z czego najwięcej chyba zdejmowanie i zakładanie sakw. Od razu jechało się lepiej.


Kraśnik. Kościół pw. św. Świętego Ducha. Widok ku SE


Kraśnik. Kościół pw. św. Świętego Ducha

Niestety nie na długo. Od pewnego czasu padał uprzykrzający życie deszcz. Podążało się bliżej nieznaną ulicą ku zachodowi. Cały czas pięła się w górę, a na jej końcu znajdowała się stosunkowo współczesna obwodnica miasta. Przejazd pod nią, wjeżdżając w polną, błotnistą drogę - na początku był to asfalt - gdy okazało się, że deszcz tak rozmiękczył glebę, by dalsza jazda mogła okazać się ciężka. Powrót do krajówki i dalej wzdłuż niej na północ. Cały czas padał deszcz i na chwilę warto było schronić się pod wiaduktem owej krajówki. Sprawdzając dalszą drogę, umyśliło się, by spróbować najkrótszej. Po 100m jazdy i brodzenia po błocie gliniasto-ilastym, trzeba było zawrócić i kontynuować jazdę na północ, aż krajówka odbiła na zachód.


Droga z Podlesia do Mikulina. Widok ku SW


Iły i gliny garną się do roweru

Z przerwami przystankowymi (ciągle padało i niszczyło nam psychikę) dojechało się do Olbęcina, gdzie można było uzupełnić zapasy na dalszą drogę. W międzyczasie przestało padać, lecz niebo wciąż było zachmurzone i nie wróżyło wiele dobrego. W Trzydniku odbicie na lokalną drogę, prowadzącą do Potoku Wielkiego. Gdzieś w połowie przerwa na posiłek, a niewiele potem - by wymienić dętkę, w której uszkodził się zawór w czasie dopompowywania powietrza.


Poległym powstańcom 1863 r. W tle koryto Stanianki. Widok ku SWW

Za serią "Potoków" wyjechało się na trasę DW 857. W większości prowadziła przez las i jego obrzeża. Aż do Zaklikowa. Miasteczko zostało pominięte szybkim przejazdem, kontynuując dalszą podróż wśród drzew, rosnących wzdłuż kolejnej drogi wojewódzkiej. Z prawej był poligon, z lewej rezerwat. W miejscowości Lipa, była lipa z wymianą/naprawą asfaltu i serią mijanek ze światłami. Szczęśliwie rower jest bardziej mobilny w takich sytuacjach. Nieco dalej przerwa przy rekonstrukcji przejścia granicznego Rosyjsko-Austriackiego, w okupowanej rozbiorami Polsce. Godzinę później sen w namiocie, w oblężeni przez rój komarów.


Stawy w Potoczku. Widok ku E


Lipa. DW 855. Remont mostu na Złodziejce. Widok ku SE


Rekonstrukcja przejścia granicznego z okresu zaborów. Widok ku S

Zaliczone gminy

- Trzydnik Duży
- Potok Wielki
- Zaklików
- Radomyśl nad Sanem

Pokaż trasę GPS
Wyjazd 9:30 w trzy osoby. Przejazd przez Borzechów, Chodel, Godów i Wrzelowice do Józefowa nad Wisłą z czterema postojami na trasie. W Pusznie Godowskim złapały nas przelotne opady deszczu, ale trwały dobre pół godziny. Trasa zmierzając ku Wiśle generalnie opadała, jednak pokonywało się również wiele wzniesień. W Józefowie miał być zrobić dłuższy postój, ale że nie było wiele do oglądania. Dalej jechało się wzdłuż Wisły na północ do Kamienia i Łazisk. Odcinek był obficie pofalowany na krótkim dystansie, dopiero pod koniec się nieco uspokoił.


Przerwa w Kępie Borzechowskiej. Widok ku S


Droga z Borzechowa do Kępy-Kolonii. Widok ku SE


Kluczowice-Osiedle. DW 824. Widok ku NNW


Józefów nad Wisłą. DW 824 przed skrzyżowaniem z Zieloną. Widok ku SSW


Łopoczno. DW 825. Widok ku S

W Łaziskach samotne odbicie na północ. Jadąc przez Zagłobę i Wilków, udało się dojechać do Polanówki, gdzie pokusiło mnie, by skręcić na żółty, rzekomo rowerowy, szlak. Gdyby nie moje doświadczenie w jeździe rowerem, około 80-90% tego szlaku zeszłoby mi na pchaniu roweru poprzez tamtejsze piachy. Ostatecznie, w trudzie i po styraniu, jakoś udało mi się wybrnąć w Bielsku. Cały odcinek leśny pokonany został w kurtce, gdyż przechodziła kolejna chmura deszczowa. Przestało dopiero za Opolem Lubelskim, lecz kolejna z nich zaatakowała za Chodelą w drodze powrotnej i trzymała do Ratoszyna Drugiego, gdzie udało się spotkać resztę. Odpoczynek był potrzebny, po szybkim pościgu. Wspólna końcówka w ponurych nastrojach, zmęczeniu i styraniu.


Wilków. Widok ku NE


Polanówka. Kaplica Barbary. Widok ku NNW


"Przystanek Polanówka" przy kanale Brodek. Widok ku SEE


Opole Lubelskie. W centrum kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Widok ku SSW


Kłodnica Dolna. Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Widok ku SEE

Wyprawka skończyła się po 20, a KL. walcząc ze skurczami w obu nogach, po raz pierwszy w życiu przejechał ponad 100km rowerem.

Zaliczone gminy

- Józefów nad Wisłą
- Łaziska
- Wilków

Pokaż trasę GPS
Około 11 wyjazd od KL.. W Niedrzwicy Wielkiej jazda szutrówką wzdłuż torów. Krótki odcinek przez las, gdzie droga zanikła, trzeba było skorzystać z mostu kolejowego. Dalej droga była już konkretna. Wyjazd na asfalt biegnący w pobliżu Zalewu Zamborzyckiego. Ulicą Nadbystrzycką dojazd do centrum. Trochę kręcenia po starówce i wkrótce potem przyjazd do serwisu przy ul. Unickiej - dojazd nieco specyficzny - wjechać w pobliże bloku, przy cmentarzu i trawiasto-płyto-chodnikowym, wąskim przejściem, by dotrzeć do serwisu. Po godzinie oczekiwania, które minęło spacerując w okolicy, oba koła były już naprawione.


Droga z Niedrzwicy Dużej do Krężnicy Jarej. Widok ku NE


Droga z Niedrzwicy Dużej do Krężnicy Jarej. Widok ku NE


Droga z Niedrzwicy Dużej do Krężnicy Jarej. Widok ku NE


Lublin. Narutowicza przy Peowiaków. Widok ku NNE


Lublin. Krakowskie Przedmieście. W centrum brama Krakowska. Widok ku E


Lublin. Wieża Trynitarska. Widok ku SEE


Lublin. Zamkowa po remoncie. Widok ku NE


Lublin. Blok przy Dymowskiego. Widok ku NNE

Ulicami Obywatelską i Prusa powrót do centrum. W księgarni przy Bernardyńskiej zakup lekkiego atlasu drogowego i zjazd w dół. Skręt na ścieżkę nad Bystrzycą, spokojnie docierając do ulicy Jana Pawała II. Zjazd w Ametystową, a wkrótce potem dojazd do krajówki. Powrót około 16, po szybkim przejeździe tą samą, co wczorajszej w nocy trasą, lecz niemal dwa razy szybciej. W Niedźwicy krótkie zakupy, gdyż zapas picia się skończył, a mnie wysuszyło. Dodatkowo, w końcówce skręt na Sobieszczany zaraz za Niedrzwicą, tak by poznać więcej terenu.
 

Lublin. Ścieżka wzdłuż Bystrzycy. Widok ku NNW


DK 19. Strzeszkowice Duże. Widok ku S


Sobieszczany. Widok ku SSW

Pokaż trasę GPS
Wyjazd wczesny, udając się na wschód. Tuż po przekroczeniu gminy Parysów skręt drogę lokalną do Żabieńca. Przyjemna trasa przez wieś się szybko skończyła i wjechało się w drogi polne. Było trochę piachu. Jechało się powoli ale wytrwale, aż do Nowego Puznowa. Tam wyjazd przy krajówce i wkrótce potem przerwa na lody w Garwolinie. Miasto opuszczone ostatnim wiaduktem, pomykając długą, prostą trasą na południe. Obiad zjedzony w przydrożnym Kebabie pod Psem.


W Czechach


W Czechach


Czechy. Kościół pw. św. Józefa. Widok ku N


Z Żabieńca do Nowego Puznowa. Widok ku NNW


S kraniec Obwodnicy Garwolina. Widok ku W


Moszczanka. Przerwa na obiad. Widok ku SEE


DK 17 za Moszczanką. Widok ku SE


Węzeł S17 i S12 Kurów Zachód. Widok ku SSE

Zjazd dopiero do Kurowa, ale w okolicach Osin trwała budowa nowej trasy do Lublina. Został wybudowany już wiadukt, umożliwiający zjazd w kierunku Puław, ale prowadził donikąd. Strasznie nas tam zamotało, gdyż teren dodatkowo był odgrodzony siatką, lecz po dużym wysiłku udało się nam zejść (cofać nam się nie chciało) na drogę biegnącą pod nami. W zmęczeniu przejechało się przez Kurów i Markuszów. w Przybysławicach odbijając na północ. Późnym popołudniem dojechało się do Abramowa, gdzie odpoczywało się długo i intensywnie.


DK 12. Wyjazd z Markuszowa. Widok ku NW


Droga z Woli Przybysławskiej do Abramowa. Widok ku N

Zachciało nam się skracać trasę jak to było możliwe, więc zaraz za wsią skręt w prawo. Droga szutrowa i polna wiodła przez las i łąki, wraz z nimi końskie muchy. Poza słońcem brakowało punktów odniesienia i sumie jechało się na ślepo, nie mogąc się skoncentrować w wyniku ataku robactwa. Nie było pewności, czy droga się nie urwie, a my będziemy albo wracać tą samą rasą, albo przedzierać przez łąki. Takie wrażanie sprawiała tamta pusta okolica. Szczęśliwie, wyjechało się w Amelinie. Za wsią powitał nas asfalt i za Syrami zahaczyło się o końcówkę Samoklęsk, skąd wzięła się nazwa wyprawy, gdyż każdy kolejny plan spalał się na panewce, niczym kolejne przeszkody Odyseusza. W Pryszczowej Górze przyodzianie na noc, zarządzając praktycznie ostatnią przerwę przed noclegiem. Droga do Lublina nieźle dała nam w kość, za sprawą kolejnych zjazdów i podjazdów.


Droga z Abramowa do Amelina. Widok ku S


Starościn-Kolonia. DW 809. Widok ku NWW

Do miasta wjazd już w nocy. Długi szybki zjazd ulicą Willową. Na dole konsultacje w spawie dalszego kierunku. Oczekiwanie na światłach i mozolny podjazd DK 19. Z wolna wyjazd oświetloną i ruchliwą trasę, zamieniając ją na tą samą trasę, tak samo ruchliwą, lecz pogrążoną w ciemnościach. Jazda polegała na odliczaniu kolejnych odcinków, walcząc ze zmęczeniem i psychiką, aż wreszcie udało się dotrzeć do miejsca, gdzie można było odpocząć, ogarnąć się i powziąć co dalej.

Zaliczone gminy

- Parysów
- Górzno
- Żyrzyn
- Markuszów
- Garbów
- Abramów
- Kamionka
- Jastków
- Konopnica

Pokaż trasę GPS
W piątek pakunki zmieściły się w 5 sakw o łącznej wadze około 30kg. Gdzie to się nie chciało pojechać. Rowerami wyjazd z domu przez NDM, Jabłonnę (gdzie na ławeczce wypadła pierwsza konkretna przerwę), a dalej przez praską stronę Warszawy, aż do wyjazdu na DK 17. Zajęło nam to połowę dnia. Pogoda była korzystna, przyjemnie jechało się pasem serwisowym, ale duży ruch robił swoje. Późnym popołudniem dojazd do Lipówki dokąd podjechała M.91. Chwilę się pogadało, głównie w trakcie jazdy. Potem nocowanie w Trąbkach. Mimo, że jeszcze dużo czasu było do zachodu słońca, sen nadszedł wkrótce po tym, jak się weszło do śpiworów.


Grochowska. Pozostałości Polskich Zakładów Optycznych. Widok ku NNW


DK 2. Widok ku NWW


DK 2. Lubice. Widok ku S


DK 2. Lubice. Widok ku NEE

Zaliczone gminy

- Kołbiel

Pokaż trasę GPS
Rankiem Jazda wzdłuż 7mki na egzamin. Trasa do Gdańskiego, Bonifraterską i Miodową. Po spełnieniu studenckiego obowiązku, przed wejściem na wydział trochę gadania. W Międzyczasie przybył Księgowy i we dwójkę pomknęło się na wschód. UW opuściliśmy północnymi, bocznymi, uliczkami. Zjazd ulicą Dymasy i ścieżką rowerową koło stadionu do Ronda Waszyngtona. Raczej nie jechaliśmy po asfalcie, aż do Międzyborskiej. Skręt w Cyraneczki i później Białowieską oraz Karczewską do Grochowskiej. Na Marsa problem w związku z remontem za Bakaliową. Okrążyliśmy problem ulicą Murmańską. Szybko przejechaliśmy ścieżką na wiadukcie. DW 637 opuściliśmy Warszawę, przejechaliśmy przez Sulejówek i Okuniew. Na odcinku tym było kilka postojów, jedna Księgowa rozmowa telefoniczna i wykorzystywanie GPS na jego rowerze.


Czosnów. Droga techniczna przy 7. Widok ku SEE

Z Okuniewa wyjechaliśmy przez las, na północ do Zabrańca. Tam skręciliśmy w lewo na niewielkim rondzie. W Majdanie przerwa na drobne zakupy. Cofnęliśmy się sto metrów do ronda i udaliśmy drogą przez Leśniakowiznę. Jazdę nią skończyliśmy na ulicy Poniatowskiego w Kobyłce. Wojewódzką przedostaliśmy do Zielonki, gdzie również wykorzystaliśmy do jazdy ulicę Poniatowskiego. Sienkiewicz i Łukasiński doprowadzili nas do przejazdu kolejowego. Trzymając się głównej trasy, Zielonkę opuściliśmy ulicą Drewnicką.


Z Okuniewa do Zabrańca. Widok ku NE


Z Okuniewa do Zabrańca. Widok ku NE

Przy M1 wjechaliśmy w Malborską i kontynuowaliśmy wzdłuż ogródków działkowych i i przez las. Droga był miejscami zbyt błotnista, ale nie było większych problemów. Ulicami Tokarza, Krasiczyńską i Krasnobrodzka wyjechaliśmy na ścieżkę wzdłuż Toruńskiej. Przy Rembielińskiej odbiliśmy na południe (uprzednio okrążywszy jeden blok, nim przejechaliśmy pod ulicą na jej zachodnia stronę). Odwiedziliśmy Piotrka i Mary, choć trochę na nich poczekaliśmy nim przyjechali. Wspólnie pogadaliśmy około godziny i znów we dwójkę, ruszyliśmy po 18 (nowe koło powędrowało na moje plecy). Ulicą Ogińskiego do Bazyliańskiej i wnet wjazd na południową ścieżkę rowerową, na wiaduktach trasy Toruńskiej. Po drugiej stornie dość ostry zjazd. Ruszyliśmy wzdłuż Modlińskiej. Przy Płochocińskiej ktoś niedawno miał kolizję (dość drogim autem).


Gruntowa Malborska prowadząca z M1 do Głębockiej. Widok ku SWW


Linie kolejowe pod Trasą Toruńską. Widok ku SSE

Od Modlińskiej odbiliśmy w Mehoffera, Czeremchy i Prząśniczek. Później w Skierdowską przez las i wzdłuż obwodnicy. O 19 Księgowy był już w domu, a ja dalej przez Jabłonnę ulicami Szkolną i Wałową. Na główną trasę wyjazd dopiero w Skierdach, trzymając się chodnika. W NDM przejazd Akacjową, Legionów, Mazowiecką. Trasa przez Modlin jak rankiem, lecz tym razem przez Gałachy i całą ulicę Klasztorną. Podróż skończyła się za Duchowizną, przy wjeździe do lasu od strony Henrysina.


Rajszew. Widok ku W

2013.04.29 - 05.07 Wyprawa w Pogórze Beskidzkie - cała trasa

Pokaż trasę GPS
Start przed 8. Krótki leśny przejazd do Czarnej, krótszy przez ową miejscowość i długi leśny do Chotowa.Tam skręt do Małej Woli, by następnie wjechać do Dębicy ulicą 1 Maja. W mieście tym przejeżdżało się chodnikami, czując odrobinę zagubienia. Do rynku, następnie do Żeromskiego, a potem Żuławskiego. Przerwa na ciepły posiłek, w czasie którego udało się dostrzec kolejnego kleszcza, jaki się Kasi uczepił. Tym razem pod okiem. Udało się go częściowo wyciągnąć, ale część nóżek została. Po zirytowaniu się tym faktem, padła decyzja, by czym prędzej zakończyć podróż, którą i tak osiągnęła zaplanowany efekt, a kolejne dni nie wnosiłyby wiele nowego.


Wjazd do Dębicy z Małej Woli. Widok ku SSE


Dębica. Słynne zakłady produkujące opony. Widok ku SSW

Po telefonicznej rozmowie jechało się jak najprędzej, by dokończyć gminne zdobycze w tej części kraju. Wpierw drogą na zachód, aż przejechało się granicę z gminą Ropczyce między Zawadą i Lubziną. Tu się udało się spostrzec omyłkę i trochę się cofnąć, aby móc przejechać przez Pustynię na DW 985. Z wojewódzkiej skręt na zachód przed Brzeźnicą. Upał doskwierał nam, gdy jechało się przez Bobrową i Nagoszyn, a ponadto asfalt przeszedł w szutrówkę z kamyczkami pochodnymi skał osadowych. Rozdzielając się, przemęczył nas przez ponad 3 km, nim udało się dotrzeć do Dąbrówki Wisłockiej. Trzeba się było tam zatrzymać, by zebrać siły w cieniu.


Granica powiatów między Nagoszynem i Dąbrówką Wisłocką. Widok ku N

Drogą o dobrej nawierzchni wjazd do Radomyśla Wielkiego. Przejazd przez rynek na DW 984 po to, by po 3 km skręcić na zachód. Przed 15 trzeba było się zatrzymać w cieniu, przy kościele w Jamach. Ciążyło nam niesamowite zmęczenie ciągłą walką z wiatrem i spalaniem przez gorące promieni słońca. We wsi Małec wjechało się na znaną nam z 2010 trasę do Szczucina. Tam tam kolejna przerwa na ostatnie, drobne uzupełnienie zapasów i schłodzenie się.


Radomyśl Wielki. Jeden z trzech egzemplarzy prototypu PZL M-2. Widok ku NNW


Szczucin. W tle kościół pw. św. Marii Magdaleny. Widok ku N

Po drugiej stronie Wisły skręt w DK 79, wjechawszy na nią przez nieznaną nam wcześniej drogę w Słupii, równoległą do DK 73. Omijało się Pacanów. Niebawem przeszły ulewne deszcze i ochłodzenie pogody. Przeczekane zostały na przystanku, nim można było ruszyć w dalszą trasę. Połaniec przejechany wręcz błyskawicznie. Dopiero w Ossali skręt na północ, a potem na zachód. Za Strzegomkiem wjazd do wciąż wilgotnego lasu, a potem na DW 768. Resztę drogi do Staszowa przebyta chyżo, niezbyt martwiąc się o czas. Wejście do auta i dość długie wracanie do domu.


DK 79. Beszowa. W tle kościół pw. śś. Apostołów Piotra i Pawła. Widok ku E


Orzelec Mały. Widok ku NEE


Droga z Ossali do Niekrasowa. Dolina Strzegomki. Widok ku N


Staszów. Ratusz, gdzie w widocznych podcieniach udałsię z Księgowym podczas burzy w 2008 r. Widok ku NEE

Zaliczone gminy

- Żyraków
- Dębica (M+W)
- Radomyśl Wielki
- Wadowice Górne
- Łubnice
- Połaniec
- Osiek
- Rytwiany

Pokaż trasę GPS
Pobudka przed 7, postanawiając kontynuować podróż leśną dróżką. W pewnym miejscu przecinało się wąski strumień i wchodziło z rowerami po stromych zboczach. Potem wyjście na otwartą przestrzeń łąki, przechodząc przez nią do ściany lasu, aż udało się dostrzec dróżkę prowadzącą od pobliskiego domu do asfaltu. Kurs ku niej, mijając ogrodzenie gospodarstwa i czym prędzej opuszczając to miejsce.


Wyskitna. W tle po lewej Rosochatka (753 m n.p.m.), bliżej centrum Jodłowa Góra (715 m n.p.m.). Widok ku W

Rozpoczął się stromy zjazd. Przerwany, gdy udało się dostrzec dogodne miejsce do zjedzenia śniadania, położone w pobliżu cmentarza. Po przerwie wyjazd na DW 981 i wnet wjazd do Grybowa. Tam jedynie okrążenie kościoła i zajrzenie do jego wnętrza. Miasto opuszczane drogą na północ. Pod koniec wsi Siołkowa zejście na łąkę i dość długie odpoczywanie. Było to miejsce, z którego roztaczał się piękny widok na północ i wschód.


Grybów. DK 28. Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Widok ku NW


Grybów. DK 28. Rynek. Widok ku SWW


Krużlowa Wyżna (Osiaków). Po prawej Maślana Góra (753 m n.p.m.). Widok ku NNE

Gdy ruszało się dalej, nastąpił wjazd w dróżkę, która ślepo kończyła się przy czyichś domach lub trawiastą, ledwo widoczną drogą, mogła nas zaprowadzić w pola, jak to wyglądało z naszej perspektywy. Powrót na normalną trasę i zjazd do Krużlowej Niżnej. Dalsza trasa biegła wzdłuż Krużlowianki, a po wjechaniu na DW 981 na północ, wzdłuż rzeki Biała. W Ciężkowicach mijało się dobrze widoczne z drogi skałki, a w Bogoniowicach niewielki cmentarz z I WŚ. Od Gromnika niebo zauważalnie zasnuwało się chmurami.


Pławna (Zimna Wódka). DW 981. W tle las Bucze. Widok ku NEE


Ciężkowice. Rezerwat Skamieniałe Miasto. Skała Grunwald. Widok ku NNE

Z wojewódzkiej skręt do Lichwina, gdzie w centrum przerwa na odpoczynek na przystanku, po sporym podjeździe. Stamtąd skrócenie dalszej trasy, od razu przebywając wąską i stromą dolinę płynącego tam strumyka. Spacer pod górkę był równie męczący jak zwykle. Po dłuższym zjeździe wyjechało się w Tuchowie, skąd dalej przez Ryglice, gdzie już zakręcenie przy rynku i zakupy. Potem do Jodłowej, gdzie wypadła krótka przerwa na posiłek. Ciekawszymi zdarzeniami na tym odcinku było intensywne pylenie drzew i przebiegnięcie przez drogę jelenia, którego tylko kilkanaście metrów dzieliło od roweru. Nieszczęsny zwierz zawrócił, a w drodze powrotnej zderzył się z łagodnym zboczem, opadającym w kierunku drogi.


Lichwin. Widok ku NW


Ryglice. Kościół pw. św. Katarzyny. Widok ku SEE


Ryglice (Zapaść). W tle Pasmo Brzanki. Widok ku S


Przeczyca. Zjazd w dolinę Wisłoka. Widok ku SEE

Kolejne pokonywanie sporej wysokości zdarzyło się nam w kierunku Przeczycy i było ostatnim tak stromym na tym wyjeździe. Szybki zjazd wyprowadził nas na DK 73, która tego dnia była dość ruchliwa. W Pilznie przejazd wzdłuż rynku i wyjazd na DK 4. Jechało się tak żwawo, jak jeszcze było można, by przedostać się do Podgórskiej Woli i przy okazji znaleźć miejsce na nocleg. Do wsi dojazd tuż przed zmrokiem, ale namiot rozłożony został dopiero w zagajniku tuż za Żdżarami, po zbyt długiej, powolnej, nocnej jeździe.

Zaliczone gminy

- Grybów (M)
- Korzenna
- Bobowa
- Cieżkowice
- Gromnik
- Pleśna
- Tuchów
- Ryglice
- Jodłowa
- Brzostek
- Pilzno
- Skrzyszów
- Czarna