Weronika
Wpisy archiwalne w kategorii
.Samotnie
| Dystans całkowity: | 55274.09 km (w terenie 4889.65 km; 8.85%) |
| Czas w ruchu: | 3516:51 |
| Średnia prędkość: | 15.69 km/h |
| Maksymalna prędkość: | 74.20 km/h |
| Suma podjazdów: | 800 m |
| Suma kalorii: | 76839 kcal |
| Liczba aktywności: | 824 |
| Średnio na aktywność: | 67.08 km i 4h 16m |
| Więcej statystyk | |
Śląskie oczyszczenie II - Wokół Beskidu Małego
Środa, 30 marca 2016 | dodano: 13.04.2016Kategoria .Samotnie, .Wyprawy po Polsce, ..Gminy Polska, 2016 Górny Śląsk
Opuszczenie namiotu o 6:30. Zimny nocleg, zimne zwijanie namiotu. Folia NRC pomogła, ale rozłożona niezbyt optymalnie. Wyjazd na asfalt i niebawem, po raz drugi przejazd przez Kęty. Nie chciało mi się dublować tras, więc przy rynku skręt w Świętokrzyską. Droga trochę się oddalała od mostu, ale nieznacznie. Młodzieży Polskiej, po zachodniej stronie boiska, przejazd przez rzekę. Po drugiej stornie skręt w Partyzantów i Żeromskiego. Zaczął się podjazd i jechało mi się ciężko. Wjazd do Kóz, wypatrując drogi w lewo, która doprowadziłaby mnie do DK 52. Znalazła się taka na rondzie. Skręt w Przecznią. Ruch na krajówce był spory i trochę potrwało, nim udało się przejechać na jej drugą stronę, odpocząć i ponownie włączyć się do ruchu. Na zjeździe w kierunku wschodnim sapał za mną TIR, choć prędkość oscylowała w przedziale 40-50km/h.
06:26. Kilkanaście metrów ku W od DW 948, między przysiółkiem Zatonie i Za Młynem. W tle w centrum Grupa Kocierza (12 km). Po prawej Grupa Magurki Wilkowickiej (11 km). Pierwsze użycie Andy III. Widok ku S
06:44. Kilkanaście metrów ku W od DW 948, między przysiółkiem Zatonie i Za Młynem. Po lewej Grupa Kocierza (12 km). W centrum Grupa Magurki Wilkowickiej (11 km). Po prawej Pasmo Baraniej Góry (26 km). Poniżej zabudowania Nowej Wsi. Widok ku SSE
07:57. Kozy. DK 52. Po lewej Kozy (przysiółek Gaje). Ponad zabudową, przy lewej krawędzi zdjęcia, Bukowski Groń (767 m n.p.m.; 8 km). Grupa Magurki Wilkowickiej: w centrum Hrobacza Łąka, której szczyt jest nieco zasłonięty przez wierzchołek po prawej (828 m n.p.m.; 3 km). Dalej Przełęcz u Panienki i na prawo od niej Gorniczek (833 m n.p.m.; 4 km). Za drzewami skryty Gaiki (808 m n.p.m.; 5 km). Widok ku SSE
08:07. Bujaków. DK 52. Skrzyżowanie ze ul. Szkolną i ul. Podlesie. W tle Pasmo Bliźniaków (14 km). Widok ku E
08:15. Kobiernice. DK 52 na W brzegu Soły. Z lewej Bukowski Groń (767 m n.p.m.; 4 km). W centrum Obłaz (Kozubnik?) (551 m n.p.m.; 6 km), a nieco na lewo Żar (761 m n.p.m.; 7 km), zaś na prawo stoki skrytego Suchego Wierchu (781 m n.p.m.; 10 km). Nieco na prawo Zasolnica (556 m n.p.m.; 4 km). Po prawej Bujakowski Groń (729 m n.p.m.; 3 km). Widok ku S
08:15. Kobiernice. DK 52 na W brzegu Soły. Górny zbiornik Elektrowni Porąbka-Żar na górze Żar (761 m n.p.m.; 7 km). Widok ku S
W Kobiernicach nie chciało mi się odwiedzać samej Porąbki. Gmina już odwiedzona, ale samo centrum może kiedyś, w przyszłości, w planach mając przejazd wzdłuż rozlanej po zbiornikach Soły. Z krajówki skręt na Czaniec. Przerwa na najwyżej położonym, przy głównej trasie przystanku, gdzie zniknęło pierwsze tego dnia śniadanie, składające się z zabranych z domu surowców. Było chłodno, a tym bardziej wyziębiło mnie za sprawą tej przerwy. Częste wystawianie do słońca i ochrona przed wiatrem przez przystanek nieco redukowały ten stan. W Roczynach zjazd w Bieską. Pojawiły się tory, wiec trzeba było zwolnić. W Andrychowie chodnikiem, zjeżdżając z niego dopiero za rzeką. Również po to, by nie dublować trasy.
09:03. Roczyny. Bielska. Granica województw (pole zaorane i łąka należą do różnych jednostek). W centrum Bukowski Groń (767 m n.p.m.; 3 km). Po prawej Bujakowski Groń (729 m n.p.m.; 8 km). Widok ku SE
09:11. Roczyny. Bielska. Na wprost Bławatkowa. Na lewo od niej Pasmo Bliźniaków (7 km). Nieco na prawo od niej piramidalny Gancarz (802 m n.p.m.; 9 km). Na prawo od domu i słupa Jawornica (831 m n.p.m.; 5 km). Widok ku E
O 10 ponownie przyszło mi wjechać do Wadowic. W piekarni zakup pól kilo precli (ostatniego zjadając w Ligocie), a w cukierni kremówkę, której nie udało się spróbować poprzednim razem. Z rynku zjazd Krakowską, skręt w Wojtyłów, od Sienkiewicza przejazd przez Osiedle XX-lecia. Z Piłsudskiego skręt na rondzie w Błonie, tam wyciągając mapę, a tubylec zapytał, dokąd chcę dojechać (by wskazać drogę), lecz jakoś udało się odrzec, że sobie poradzę. Poszedł w swoją stronę. Dalej Polną do DK 28. Znów, by nie dublować, sporo jazdy chodnikiem. Za zabudowaniami udało się dojrzeć dróżkę szutrową po lewej stronie drogi i wnet na nią zjechać, dzięki czemu udało się ominąć sporą część krajówki. Szutrowa ścieżka przeprowadziła mnie przez Zbywaczówkę, lecz urywała się przy Ponikiewce. Brakowało tam jakiegoś mostku. Przejazd mostem krajówki i zaraz po tym skręt w lewo. Po dotarciu do brzegu Skawy, trwało moje przemieszczanie się po nierównym terenie w górę jej biegu. Jazda skończyła się przy potoku Czerna. Odtąd pieszo wzdłuż niego, gdyż było za wąsko między drzewami, by w sensowny sposób jechać.
10:11. Wadowice. Plac Jana Pawła II. Bazylika mniejsza Ofiarowania NMP z XVIII w. Widok ku NEE
10:24. Wadowice. Wojtyłów. Fundacja Sowiarnia, zajmującą się działalnością kulturową
10:34. Wadowice. Polna. Po lewej odległa Polica (1369 m n.p.m.; 29 km). Ponad czerwonym dachem Patria (543 m n.p.m.; 9 km) i Gołuszkowa Góra (715 m n.p.m.; 12 km). Po prawej Żurawica 709 (m n.p.m.; 12 km), a za nią ośnieżona Babia Góra (1723 m n.p.m.; 34 km). Widok ku SSE
10:35. Wadowice. Polna. Babia Góra (1723 m n.p.m.; 34 km). Widok ku S
10:44. Granica wsi Gorzeń Dolny Jaroszowice. Ścieżka rowerowa w biegu nieistniejącej linii kolejowej nr 103 Trzebinia - Skawce. Po prawej DK 28. Na wprost mostek na Zbywaczówce. Widok ku S
10:59. Ujście Ponikiewki do Skawy. Widoczne pozostałości mostu kolejowego. W tle Jaroszowicka Góra (541/544 n n.p.m.). Widok ku E
11:02. Między DK 28 i Skawą, Ponikiewką i ku NW od nieistniejącej stacji kolejowej Zegadłowice. Miejsce mordu gestapo wykonanego na trzech nastolatkach. Inskrypcja: "W dniu 17 grudnia około godziny 20 w domu rodzinnym Brańków aresztowani zostali Tadeusz Brańka, jego kuzyn Paweł oraz ukrywający się u nich Franciszek Chmiel. Wszyscy trzej wcześniej zbiegli z transportu udającego się Protektoratu Czech i Moraw lub Słowacji, gdzie najprawdopodobniej mieli pracować dla potrzeb niemieckiego przemysłu zbrojeniowego. Ponadto, pierwszy z wymienionych współpracował z członkami „państwa podziemnego” (...) Jego zadanie polegało na transportowaniu w region Sułkowic koło Myślenic – gdzie nastoletni Tadeusz Brańka uczęszczał do szkoły metalowej – zakazanej prasy wydawanej przez polskie Państwo Podziemne".(Stanisław Kostka – Czapkiewicz ps. „Sprężyna”). Widok ku NW
11:25. Granica gmin Wadowice i Mucharz. Strumień Czerna między Skawą i DK 28. Zapomniany obiekt hydrotechniczny. Widok ku E
Wyjazd na krajówkę, z której zjazd na zaporę Świnna Poręba. Właściwie to tam, gdzie było można, czyli niewielki placyk, który kończył się budynkiem przy południowym krańcu, a teren był odgrodzony siatką. Po ominięciu domu, zjazd opadającą w dół gruntówką i wyjazd na łące. Droga się kończyła, więc pieszo przyszło tachać rower pod górkę. Brakowało mi jeszcze kilkunastu metrów w gorę, by wydostać się na krajówkę, ale zamiast tego powrót na północ, przemieszczając się po zboczu. Łąka przeszła w dróżkę, która była drugą z zaczynających się koło domku. Powrót na asfalt.
11:38. Zapora Świnna Poręba. Widok ku E
11:39. Zapora Świnna Poręba. Widok ku NE
11:39. Świnna Poręba. Zapora. Sztolnia spustowa i energetyczna. Widok ku NE
11:44. Świnna Poręba. Po lewej w oddali Chełm (583 m n.p.m.; 9 km) i bliższa Prejsówka (478 m n.p.m.; 3k m). Nieco na prawo Mucharz. W centrum Mioduszyna (633 m n.p.m.; 11 km). Widok z zapory ku SE
11:44. Świnna Poręba. Widok z zapory na Mucharz ku SE
Teren, który ma zostać zalany, od poprzedniej wizyty został pozbawiony prawie wszystkich drzew. Było bardzo łyso. W Jamniku skręt w prawo i zjazd do Ryskówki. Gdzieś tam wjazd na szutrową, trochę kamienistą dróżkę, która wzdłuż Bystrza opadała w dół, na dno zbiornika. Wyjazd na główną szutrową drogę na dnie i skręt w lewo. Objazd niewielkiego akwenu i na kolejnym rozdrożu odbicie na północ. Miało mnie to doprowadzić do asfaltu, lecz ten został zaorany na 2-3 metry w głąb ziemi. Został po nim długi dół i jeszcze widoczny profil glebowy. Przejazd w stronę Mucharza, lecz przy Jaszczurówce droga również została zaorana, a strumyk płynął głęboko w dole. Skręt w lewo ku Skawie. Zjazd do miejsca, gdzie oba cieki się łączyły. Po nawrzucaniu kilku kamieni na środek Jaszczurówki, jakoś udało się przedostać po błotnistym terenie. Choć woda zdążyła trochę obmyć mi buty i cały napęd w rowerze, te pierwsze nie zamokły, ale drugi wymagał naoliwienia.
12:05. Zbiornik Świnna Poręba. Dolinka Bystrza. Widok ku E
12:06. Zbiornik Świnna Poręba. Ryskówka. Lepiężnik różowy, rosnący w pobliżu Bystrza
12:07.Zbiornik Świnna Poręba. Ryskówka. Jeden z dopływów strumienia Bystrz. Widok ku S
12:07. Zbiornik Świnna Poręba. Droga wzdłuż strumienia Bystrz. Na wprost wiadukt DK 28. Ponad nim Kurczyna (411 m n.p.m.). Widok ku NEE
12:09. Zbiornik Świnna Poręba. Droga wzdłuż strumienia Bystrz. Na wprost wiadukt DK 28, Prejsówka (478 m n.p.m.) i Mucharz na jej stokach. Widok ku E
12:15. Zbiornik Świnna Poręba. W pobliżu łączenia się nurtu Bystrza i Jaszczurówki. Po lewej zapora, a nieco na prawo Góry (486 m n.p.m.). Po prawej Mucharz. Widok ku E
12:20. Zbiornik Świnna Poręba. Przysiółek Lachówka. Tyle zostało z asfaltowej drogi, którą udało mi się przejechać jeszcze w 2012 r. Na wprost Góra (486 m n.p.m.). Widok ku NE
12:20. Zbiornik Świnna Poręba. Przysiółek Lachówka. Tyle zostało z asfaltowej drogi, którą udało mi się przejechać jeszcze w 2012 r. W tle dolina strumienia Bystrz i wiadukt DK 28. Powyżej góra Żar (680 m n.p.m.). Widok ku W
12:21. Zbiornik Świnna Poręba. Przysiółek Lachówka. W centrum Mucharz. Widok ku SE
12:26. Zbiornik Świnna Poręba. Przysiółek Lachówka. Ujście niewielkiego kanałku do Skawy i miejsce, gdzie zdążyli zburzyć przejazd dla pojazdów kołowych. Widok ku S
13:32. Zbiornik Świnna Poręba. Przysiółek Lachówka. Na wprost Góra (486 m n.p.m.). W centrum most na Skawie. Widok ku NE
12:35. Zbiornik Świnna Poręba. Na W od dawnej Brańkówki. Ostatnie chwile mostu na Skawie. Widok ku NW
W dawnej Brańkówce zjazd z asfaltu i jazda szutrem dawnej linii kolejowej, która z grubsza naśladowała bieg rzeki. Było trochę błota, trochę kolein. Karpowiczówka, która była ongiś bardzo zarośnięta i zostały może ze dwa domy, teraz była niemal pusta. Trzymając się głównej szutrówki zmierzając dalej na SE. Wiatr był bardo silny. Generalnie z SW, ale w skutek górek i zmian biegu dolin zdarzały się podmuchy z różnych stron. Piach był przezeń porywany, kotłując się w niewielkie piaskowe kręciołki. Droga minęła niewielki akwen po lewej i robotników po prawej. Między tym miejscem i Dąbrówką dość często jeździły ciężarówki. Na rozjeździe skręt w prawo. Znów przyszło mi się zjawić nad brzegiem Skawy, tu kamienistym. Przez rzekę przerzucone był długie, metalowe rury, przez które przepływała woda, którym w teorii można by się było przedostać na drugi brzeg.
12:37. Zbiornik Świnna Poręba. Na W od dawnej Brańkówki. Wyrobisko w pobliżu dawnej linii kolejowej. Na wprost W kraniec Lasu Mucharskiego.Widok ku S
12:39. Zbiornik Świnna Poręba. Na SW od dawnej Brańkówki. Wyrobisko w pobliżu dawnej linii kolejowej. Na wprost W kraniec Lasu Mucharskiego. Widok ku SSE
12:42. Zbiornik Świnna Poręba. Na SW od dawnej Brańkówki. Na wprost Góra (486 m n.p.m.). Ostatnie ślady dawnej linii kolejowej. Widok ku N
12:44. Zbiornik Świnna Poręba. Na S od dawnej Brańkówki. Widok ku NE
12:46. Zbiornik Świnna Poręba. Na E od dawnej Brańkówki. Po prawej Skawa. Na prawo od niej łąki Za Górą. Ponad nimi Las Kurczyński, a dalej w prawo Las Mucharski. Widok ku NNE
12:49. Zbiornik Świnna Poręba. Rozlewisko Skawy i ujście Łękawki (cienki strumyk u dołu po lewej). Po lewej, na horyzoncie wieś Łękawica. W centrum Kurczyna (411 m n.p.m.), po prawej Prejsówka (478 m n.p.m.). Widok ku E
12:55. Zbiornik Świnna Poręba. U góry przysiółek Zagórza - Bania. Widok ku N
12:55. Zbiornik Świnna Poręba. Skawa. Na wprost po lewej Zarębki. Po lewej miejsce wykonania zdjęcia z rowerem, zamieszczonego niżej. Widok ku SE
12:58. Zbiornik Świnna Poręba. Nieistniejący przysiółek Zagórza - Karpowiczówka. Po lewej zarośla, jeszcze skrywające wody Łękawki. Widok ku SWW
13:09. Zbiornik Świnna Poręba. Na wprost masyw Jaroszowickiej Góry. Po prawej przysiółek Łękawicy - Góry Wielkie. Po lewej Góry (486 m n.p.m.). Widok ku NW
13:09. Zbiornik Świnna Poręba. Zwężenie doliny miedzy Mucharzem i Dąbrówką. Po prawej las w Mucharzu przysiółek Działy. Po lewej w tle Zarębki. Widok ku SE
13:17. Zbiornik Świnna Poręba. Tuż przed przejazdem nad Stryszówką. Na wprost las Dąbrowski. Widok ku SE
13:19. Zbiornik Świnna Poręba. Na wprost Las Dąbrowski. Na lewo od niej Dabrówka, na prawo Zarębki. Widok ku SE
13:19. Zbiornik Świnna Poręba. Łąki poniżej Dąbrówki. Widok ku E
13:26. Zbiornik Świnna Poręba. W okolicy dawnego placu sportowego. Po lewej poniższa przeprawa przez Skawę. Na horyzoncie Dąbrówka. Po lewej przysiółek Ostałowa Zagórska. Po prawej mosty nowej trasy. Widok ku NNE
13:28. Zbiornik Świnna Poręba. Niepełna (zabrakło 1 rury od zachodu) przeprawa przez Skawę. Brzeg wsi Skawce. Widok ku SW
13:29. Zbiornik Świnna Poręba. Niepełna przeprawa przez Skawę. Po lewej zabudowania Dąbrówki. W centrum mosty tamże. Widok ku NE
Możnaby, gdyby nie brak ostatniej rury, duża głębia i szybki nurt. Wracając się, minął mnie koleś na skuterze. Wybrana została kolejna odnoga rozjazdu, a wnet udało się znaleźć na dawnej linii kolejowej. Podkłady i szyny już dawno zdjęto i ułożono na stosy. odcinek był bardzo nierówny. Ponownie mijało się skuterzystę. Udało się dotrzeć doi Skawy, gdzie miał znajdować się most, lecz ten już dawno zniknął. Zawiodło mnie to nieco. Znów nawrót i wyjazd z terenu zbiornika w Durówce. Tam udało się znaleźć na już ukończonej trasie wzdłuż SE brzegu przyszłego jeziora. Jadąc w większości pod wiatr i obserwując coraz bardziej nieciekawe chmury, wędrujące za górami po zachodniej stronie doliny, udało się dotrzeć do zachodniego skraju Zembrzyc. Brakującej tej gminy nie udało mi się zebrać przy poprzedniej wizycie w skutek niedopatrzenia i małego wypadku w starciu z torami kolejowymi. Była jeszcze ochota, by odwiedzić wieś, Skawce, ale pogoda i znużenia, a także fakt, że zostały w dolinie ledwie dwa domy, sprawiły, ze mi się odechciało.
13:44.Zbiornik Świnna Poręba. Ostatnie domy wsi Skawce. W tle Mucharz. Widok ku W
13:46. Zbiornik Świnna Poręba. Dawny przebieg linii kolejowej nr 97. Po lewej Zarębki. Po prawej teren wsi Skawce. W centrum Tarnawa Dolna. Widok ku SSW
13:57. Zbiornik Świnna Poręba. Dąbrówka. Mostek na Stryszówce. Widok ku NE
13:57. Zbiornik Świnna Poręba. Dąbrówka. Stare podkłady kolejowe. Widok ku SE
13:58. Zbiornik Świnna Poręba. Dąbrówka. Mostek na Stryszówce i mosty ponad zbiornikiem w SE jego części. Widok ku SSE
14:20. Zarębki. Most kolejowy nad Skawą, przed zalaniem zbiornika Świnna Poręba. W centrum Żmijowa (595 m n.p.m.). Po prawej w tle Gołuszkowa Góra (715 m n.p.m.). Widok ku SW
14:24. Zarębki. Po lewej Okrąglica (1239 m n.p.m.). Po prawej Polica (1369 m n.p.m.). Poniżej wieś Grzechynia Górna na E zboczu Magurki (872 m n.p.m.). Z prawej E stok Jasienia (521 m n.p.m.). W centrum widoczny pylon mostu DW 956 w Zembrzycach. Widok ku S
14:33. DK 28. Tarnawa Dolna. Południowa zatoka zbiornika Świnna Poręba, gdzie wpada Skawa. Widok ku NW
14:36. DK 28. Tarnawa Dolna. Most kolejowy ponad terenem zbiornika Świnna Poręba. Po prawej Zarębki. Po lewej przysiółki TD - Borkówka i Nizień. Widok ku N
W Tarnawie Dolnej przerwa na posiłek i telefon. Pogoda nie zapowiadała się zbyt dobrze, choć główne masy deszczowe miały przemieszczać się bardziej na północ. Droga powoli, ale uparcie wznosiła się ku górze. W Sikorowcu, gdzie znajdowała się kulminacja, pora na kolejną przerwę na przystanku. Zaczął padać deszcz. Przez Krzeszów zjazd do DW 946. Odtąd zaczęła się mozolna, żmudna i nużąca droga, pełna zjazdów, podjazdów, potu i przechłodzenia. Przynajmniej deszcz przestał padać i w ogóle nie był zbyt silny. Podjechane prawie wszystkie. Tylko tuż za Kocierzanką skręt ku drzewom i krzakom po prawej, ale były zbyt prześwitujące i położone zbyt blisko domostw. Pieszo Jesionową do DW 781, powrót na poprzednią wojewódzką i przejazd jeszcze kilometra. Dróżka w lewo doprowadziła mnie do polanki odgrodzonej drzewami i dolinką. Była 19:30.
15:19. Tarnawa Dolna. Ruiny jednego z budynków kamieniołomu piaskowca, zamkniętej zapewne przed 2005 r.
16:15. Tarnawa Górna. Na horyzoncie widoczny Garncarz (882 m n.p.m.; 3,5 km), leżący tuż pod Leskowcem (918 m n.p.m.). Widok ku E
16:55. Krzeszów. Zjazd do DK 28. W centrum grzbiet Jaszczurowej Góry (777 m n.p.m.). Widok ku N
17:12. Krzeszów. Od lewej: ośnieżona Babia Góra (1723 m n.p.m.; 21 km); ciemna Jaworzyna (825 m n.p.m.; 7 km); obarczony śnieżną łatą Jałowiec (1111 m n.p.m.; 11 km); piramidalna Capia Górka (623 m n.p.m.; 2 km), płaski Lachów Groń (1045m n.p.m.; 13 km); niewielka, bliska Kukowska Gajka (598 n.p.m.; 1,5 km); odległe, ośnieżone Pilsko (1557m n.p.m.; 29 km). Widok ku SSE
17:19. Krzeszów. Widok z N krańca wsi. Po lewej Żurawica (709 m n.p.m.). Widok ku SE
Zaliczone gminy
- Kozy- Porąbka
- Zembrzyce
Rower:Czerwony
Dane wycieczki:
106.68 km (16.00 km teren), czas: 08:59 h, avg:11.88 km/h,
prędkość maks: 0.00 km/hŚląskie oczyszczenie I - Nocna DK44
Wtorek, 29 marca 2016 | dodano: 16.04.2016Kategoria .Pół nocne, .Samotnie, .Wyprawy po Polsce, ..Gminy Polska, .Z Kasią, 2016 Górny Śląsk, .Z rodziną
Nieudany start w dniu poprzednim
Wyprawa miała się zacząć dzień wcześniej. Dotarliśmy rodzinnie na Dworzec Wschodni. Stamtąd miał być wieczorny pociąg na południe. Otworzona auta klapa, a tu rowerowa klapa. Nie zostały zabrane przez mnie koła roweru. Wracając, wstąpiliśmy do Modlina i pochodziliśmy po wałach przy głównym wejściu do Cytadeli. Potem wizyta u rodziny, która potrwała kilka godzin.Pociągiem do Krakowa
Tego dnia (tj.2016.03.29) przygotowanie obyło się bez problemów i na wschodnim udało się wylądować z całym bagażem. Znalazła się też przydatna folia NRC, której też zapomniało mi się uprzednio zapakować. Przybyliśmy mniej więcej godzinę przed odjazdem, więc po zakupie biletu na Dworcu Wschodnim o 13:47 do stacji Kraków Główny (przez stacje Włoszczowa Północ, Kozłów), było trzeba jeszcze trochę poczekać. Przejazd pociągiem planowo miał się odbyć między 14:39 a 17:50. Podczas wsiadania do pierwszego wagonu, zaczynał padać deszcz. W trakcie podróży pogoda była korzystna, jedynie przed Włoszczową przejeżdżało się przez niewielką burzę. W Krakowie po 18.Kraków
Po przygotowaniu roweru, trzeba było jeszcze przedostać się przez Galerię na południe. Kładką ze schodami rower powędrował na drugą stronę ul. Lubicz. Radziwiłłowską, Kopernika, Zyblikiewicza do Dietla. Przez przystanek tramwajowy na drugą stronę. Miodową i Warszauera na Plac Nowy, gdzie przerwa na zapiekankę, jako ciepły posiłek do jazdy nocnej. Potem odbijało mi się tuńczykiem na trasie i trwało to do następnego poranka. Nową i Bonifraterską na południe. Kładką Ojca Bernatka przejazd na południową stronę Wisły i jazda ścieżkami wzdłuż niej na zachód, aż do wieczora. Gdy wyjechało się na Tyniecką, to już długo nią się podążało. Wcześniej to mnie wyprzedzano, to ja kogoś, ale stopniowo było coraz mniej rowerzystów. Na podjeździe w Kostrzy ktoś mnie wyprzedził, ale udało się podczepić do niego, lżej jadąc pod wiatr. Niebawem udało się zorientować, że i za mną ktoś się czai. Osobnik na czele przyspieszył, może z pośpiechu, może z irytacji, a może po prostu lepiej mu się zaczęło jechać. Trzeci odpadł. Ja wkrótce, gdy pierwszy skręcił pod górę w ul. Zagórze, a mi było to nie po drodze. Na pobliskim przystanku przerwa na ubranie się do jazdy nocnej.
18:13. Kraków. Po wyjściu z Galerii przy Dworcu Głównym
18:34. Kraków. Zapiekanki na Placu Nowym
18:49. Kraków. Bulwar Wołyński na Ludwinowie. Wzdłuż Wisły
19:02. Kraków. W centrum Wawel. Widok z Tynieckiej w pobliżu Parku Dębnickiego.
Okolice Tyńca
Skręt pod Klasztor, lecz były problemy z lampką. Przerwa przy skrzyżowaniu z wjazdem na parking i dziedziniec. Chwilę potrwało, nim udało się doprowadzić styki, które trochę się powyginały od wkładania baterii złą stroną (po omacku i w pośpiechu). Powrót na główną. W powietrzu miejscami panoszyły się kłęby dymu. Za Bogucianką minął mnie ostatni tego dnia rowerzysta na kolarce, a dla mnie przyszła pora na krótką przerwę przed zjazdem do Skawiny. Trochę trzeba było przyhamować, ze względu na zakręty. Na dole skręt w Piastowską i przejazd przez Energetyków do DK44.
20:18. Skawina nocą. Widok z pierwszego zakrętu za Bogucianką. Widok ku S
DK44 do Przeciszowa
Początkowo był na krajówce bardzo duży ruch samochodowy. Sporo ciężarówek i TIRów. Dużo więcej, dużo większych podjazdów, niż się można było spodziewać po dolinie Wisły i doświadczeniach z tamtej strony. Z każdą miejscowością wypatrywane były przez mnie kolejne tablice gminne, lecz te nie ukazywały się po sobie zbyt szybko. W pewnym miejscu mijało się park rozrywki, rozświetlający ciemność nocy. Gdzieś indziej w kołach usłyszeć można było dziwny dźwięk. Krótka przerwa, by sprawdzić czy coś się nie stało z rowerem. Poświeciwszy lampką, by rozejrzeć się za ewentualną odpadniętą częścią, okazało się, że nic z tych rzeczy. Wpadł na mnie, czy uciekał... gołąb. Oszołomiony stał przy krawędzi drogi i nie ogarniał co robić.
21:36. Kossowa. Tak a propo ówczesnych dyskusji na forum
22:21. Spytkowicki gołąb...
22:55. Zator. Park Energylandia przy granicy gmin
Do noclegu
Z krajówki zjazd w Przeciszowie. Z Polanki Wielkiej zaplanowane było, by przejechać przez centrum Osieka, jednak odechciało mi się i dalej jechało się DW 949. Przejazd drogą pomiędzy wielkimi stawami, a na skrzyżowaniu za nimi skręt na DW 948. Po ocenie, że już dość jazdy, przyszła pora rozglądać się za noclegiem. Ten udało mi się znaleźć dość szybko, bo tuż przy Kańczudze. Po raz pierwszy rozłożony został nowy namiot i pierwsza (jedna z niewielu, bo już we wrześniu przepadł we wrześniu tegoż samego roku) w nim noc. Było już po północy.Zaliczone gminy
- Skawina- Brzeźnica
- Spytkowice
- Zator
- Przeciszów
- Polanka Wielka
- Osiek
Rower:Czerwony
Dane wycieczki:
80.53 km (0.00 km teren), czas: 05:05 h, avg:15.84 km/h,
prędkość maks: 0.00 km/hWyprawka nad Tanwią
Sobota, 19 marca 2016 | dodano: 13.04.2016Kategoria .Wyprawy po Polsce, .Samotnie, .Podróżerowerowe.info, .>10 osób, ..Gminy Polska, .Z Kasią, 2016 Roztocze
Nieco ponad tydzień po sylwestrze padła propozycja kolejnej wyprawki forumowej na Roztoczu. Pierwsza propozycja zakładała nocleg w Podsosinie i trasę wyprawki skierowaną na terenach na wschód od niej. Pomysł nawet przypadł mi do gustu, wszak było tam jeszcze trochę luk pośród gmin, a i forumowiczów od dawna nie było okazji ujrzeć. Chętnych trochę się zebrało, więc baza została ostatecznie ulokowana we wsi Budziarze, położonej bardzo blisko Tanwi. W międzyczasie kilka osób się rozmyśliło, ale nadal było to więcej ludzi niż rok temu. Nasze plany również się wyklarowały i można było potwierdzić nasz udział na tydzień przed wyjazdem. Na nieszczęście zbiegło się to z chorobą Kasi, która przezdrowiała na czas wyjazdu, ale stan taki utrzymywał się jeszcze w jakiś czas po powrocie. Aktywność zarazków w otoczeniu, była odczuwana również przez mnie, choć na szczęście nie przyszło mi wylądować w łóżku z gorączką. Mimo to, wydawało mi się, że jestem o włos od zachorowania.
Piątek
Bagaże i rowery zapakowane do auta w czwartek (męcząc się ze sprężarka, by napompować koło Kasi, a ostatecznie robiąc to pompką). O 13:30 wyjazd z Rajszewa, gdzie odstawił mnie tata. Przejazd do Zielonki, gdzie nastała kilkugodzinna przerwa. Z pamięci uleciało, że w piątek są największe korki i trochę potrwało, nim przejechało się DW 631 do Korkowej, gdzie uliczkami Weselną, Bychowską i Kościuszkowców dotarło do DK2. Odtąd płynnie, standardową DK17. W korku raz jeszcze w Kołbieli (na wszystkich mnie usypiało, gdyż noc była nieprzespana, poświęcając ją na napisanie kilku opisów z 2011r.).Paliwo uzupełnione zostało w okolicy Markuszowa, gdzie przyszła pora na krótką przerwę. W Lublinie skręt koło zamku na południe, a dalsza trasa odbyła się tą samą drogą, którą po raz pierwszy przyszło mi jechać z Biłgoraja do Lublina w 2009 r. Niestety, nawierzchnia nie była lepsza od tamtej pory, z wyjątkiem chlubnego wyjątku od okolic Wysokiego ku południu (remontowana w 2013 r., w czasie MP, będąc przyczyną częściowej zmiany zaplanowanej trasy). W samym Biłgoraju zmiany głównej trasy również rzucały się w oczy i to pomimo nocnej pory. Przy wyjeździe, na samej granicy miasta, widać było aq. i To.S. Skręt na Dereźnię, a potem wprost do Rudy Solskiej. Tam skręt w lewo i prosta droga do miejscówki, do której prowadziła tragiczna dróżka. Pogoda była wietrzna, zimna, choć cieplejsza niż rok temu, a od wjechania do lubelskiego, kilkukrotnie widać było na szybach deszcz (większy rozpoczął się dopiero na ostatnich kilometrach).
Trafiło się od razu. Była około 21:30. Z niższego budynku wyszedł D.M. i kilka innych osób. Nie przerywając rozmowy, od razu trzeba było zabrać się za założenie kół do rowerów i wyjęcie bagaży. Byli już prawie wszyscy. aq. i To.S. przybyli w pół godziny po nas. Około 23 w Zamościu wysiedli Zb. i M.d., po których po 22 wyjechali Wi. i Tr. (za dnia przyjechali na miejsce prawie jako pierwsi, jadąc przez Stalową Wolę niemal wprost z domu tegoż ostatniego). Rozmawialiśmy w głównym pokoju dopóki nie przyjechali ostatni jeżdżący tej nocy wyprawkowicze, co stało się dopiero o 2:15 (Tr. ~5 minut wcześniej). Z trójki, która również mogła się pojawić, zjawił się tylko endriu68 (rankiem, na pierwszą połowę trasy standardowej), a Pablo przejeżdżał w pobliżu w drodze do Lwowa. Powoli się rozchodząc, spotkanie na tę noc zakończyliśmy po 3. Kieliszek alkoholu poprawił mój stan, gdyż jedno oko zaczynało łzawić i zbierało mi się na mokry katar z tej samej strony. Nazajutrz było sporo lepiej, choć czuć było, że pierwotny plan, by zostać w tych stronach dzień dłużej, skończyłby się czymś cięższym, niż tylko przeziębieniem.
Sobota
Pobudka po 9. Kasia nieco później. Na dole siedziało mi się w stanie nieco osowiałym, podjadając lekkie śniadanie i przysłuchując się rozmowom przy stole. Kasia ostatecznie również zdecydowała się spróbować wyjechać wraz z grupą, pomimo osłabienia odporności i jeszcze niedoleczonej choroby. Miała być zrobiona panoramka, lecz wszyscy czekali na Żu., który długo nie wracał ze sklepu i została przesunięta na następny dzień. Utworzyły się dwie grupy. Grupa, która skończyła piątkową jazdę o drugiej w nocy + Żu. (na pętlę przez Zwierzyniec - Krasnobród - Józefów), oraz "reszta" (pętla Biszcza-Harsiuki-Sól). Koło sklepu w Rudzie Solskiej, Kasia oceniła, że przy aktualnym zdrowiu i pogodzie jednak nie da rady i odłączyła się, wracając do domku, by tam odpocząć, przespać się i poczytać, równocześnie pilnując nalewek.
Wyjazd pół godziny przed nimi, ruszając główną, leśną drogą, z zalegającym miejscami piaskiem, która prowadziła mnie na zachód. Raz rower się nieco wkopał w piach, ale pozostałe łachy przejeżdżało się bez większych problemów. Przy ostatnich zabudowaniach Budziarzy, droga była poszatkowana wybijającymi się korzeniami drzew, które lepiej było przejechać ostrożnie (nie ufając ostatnio załatanej dętce). Wyjechawszy na asfalt, kurs na południe, gnając wraz z siłą wiatru. Droga delikatnie się wznosiła. Przy UG w Biszczy skręt na zachód. Krótki zjazd, a potem długi podjazd, spowalniany wiatrem. Przerwa koło kulminacji, by zrobić kilka zdjęć odległych terenów.
10:08. Droga między centrum Budziarzy i tej wsi zachodnim przysiółkiem. Widok ku SW
10:15. Tanew. Widok z mostu w Wólce Biskiej ku E
10:33. Biszcza. Przedwojenny kościół pw. Najświętszego Serca Jezusowego, przez pierwszych 7 lat służący jako cerkiew. Widok ku SW
10:47. Najwyższe miejsce podjazdu z Biszczy ku W. Widok na pogranicze Płaskowyżu Tarnogrodzkiego (pierwszy plan, do lasu po lewej) i Równiny Biłgorajskiej (w tle, za lasem po lewej). Widok ku NE
Na skrzyżowaniu za lasem skręt w lewo. We wsi skręt w prawo. Przyjazd pod UG Potok Wielki. Zapadła decyzja, by nie skręcać na Szyszków, lecz pojechać przez Lipiny Dolne. W Krzeszowie Górnym dostrzec można było tablice gminne, lecz naszła obawa, czy aby nie odjechało mi się za daleko od właściwego Krzeszowa oraz czy zdążę do Harasiuków, by spotkać się z resztą grupy. Dwukrotnie doszedł sygnał od D.M., lecz zauważony został dopiero po kilku minutach od zakończenia połączenia. W Podolszynie Ordynackiej tubylcza kobiety, rozwiała moje obawy, co do ewentualnego nie odwiedzenia ostatniej z gmin w tej okolic, a wkrótce widać już było tabliczkę zakańczającą Krzeszów. Niestety, postawioną zbyt wcześnie od północy, by było to prawdą, gdy spojrzy się na mapy.
11:09. Potok Górny. Miejsce upamiętnienia powstańców styczniowych przy UG. Widok ku E
11:41. Jasiennik Stary. Jeden z drewnianych domów między remizą i oczkiem wodnym we wsi. Widok ku S
12:09. Podolszynka Ordynacka. Wyjazd na DP 1069R
Kurs na NE. Wiatr przestał mi przeszkadzać, choć wciąż trochę dokuczał. Jeden męczący, jak na te porę roku, podjazd i długie minuty oraz kilometry powoli uciekające za mną. Jazda pędem, choć na tyle rozsądnie, by nie zachorować. Z ciekawszych obiektów - w Hucisku ładny, stary budynek przy skrzyżowaniu, a za wsią Kusze całkiem nowy most nad rzeczką Borowina. Jego remont był przyczyną złego wytyczania trasy przez niektóre serwisy mapowe. Dalej była las, za którymi widać było Harasiuki. Naszło pragnienie, by trochę odpocząć. Naszły myśli, by zapytać ludzi przy drodze, ewentualnie w sklepie, czy widzieli może grupkę rowerzystów, ale ostatecznie mi się nie chciało. Zamiast tego objazd kościoła, z zajrzeniem do środka, gdyż miał otwarte drzwi, a w okolicy raczej niewiele było mi znanych.
12:25. Hucisko. Budynek poprzedniej szkoły podstawowej, która przeniosła się do budynku oddanego do użytku w 1994 r. (widoczny po prawej). Widok ku N
Krótka przerwa i bijatyka z myślami. Ile kilometrów będzie trzeba nadrabiać samotnie? Ile czasu walczyć z wiatrem, nim ujrzę resztę. Ostatecznie, przyjazd był na wyprawę "forumową", nie zaś "indywidualną". Za mostem jazda zgodnie z mapą, mając nadzieję, że nie postanowili skrócić podróży jadąc główną na Biłgoraj. Znak oznajmiał "Janów Lubelski 45". Droga wiodła na wprost. Asfalt wciąż młody. Podjazd, który wyssał większość sił. Telefon i uspokojenie. Z prawej duży, wykarczowany obszar (zdjęcia ukazywały, iż było to wcześniej rzadkie i młode zalesienie). Ponad drogą cmentarz z lewej. Śmieci z niego po prawej. Pomnik. Przystanek. Przerwa...
Czekanie trwało pół godziny, zjadając większość zasobów. Skrywając się za przystankiem, trochę można było odpocząć, jednocześnie starając się rozgrzać na promieniach słońca. Czuć było jak bardzo wychłodzona była odzież na wysokości klatki piersiowej, powodując niemiłe wrażenie. Grupa przybyła o 13:40. Jak się okazało, sporo czasu zeszło im przy sklepach, a początkowo dwukrotnie zmieniali trasę, walcząc z GPS i trochę z terenem, raz piaszczystym, raz podmokłym. Po krótkiej przerwie przy przystanku, dojechaliśmy do Huty Krzeszowskiej. Tam zmieniliśmy kierunek jazdy.
13:40. Między Gozdem, Hutą Nową i Hutą Krzeszowską. Widok ku SE
13:42. Przerwa przy-przystankowa. Widok ku SE
13:46. Huta Krzeszowska. Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Święta z XVIII w.
W trakcie jazdy, grupka podzieliła się na mniejsze, odległe części. Niepotrzebna, choć krótka przerwa w Hucie Starej, gdzie nastąpiły pytania do tubylca, o drogę na Sól. Przejechaliśmy pod wiaduktem kolejowym, a teren za nim był podmokły po obu stronach drogi. Droga nieznacznie wiodła w górę i było chłodnawo. Zatrzymaliśmy się przy sklepie pod koniec wsi Ciosmy. Stamtąd każdy jechał trochę tak jak chciał. Wpierw wiadukt i długa, wijąca się droga wśród drzew. Ostry skręt drogi w lewo i wnet koniec lasu. Na skrzyżowaniu w prawo, a zaraz potem asfalt się urywał. Zastąpiła go droga gruntowa wiodąca w pola. Zamiast zmierzać wprost do właściwej drogi, ruszyliśmy po krawędzi pól ku południu. Grunt stawał się coraz bardziej błotnisty i mokry, wiec wreszcie skręciliśmy w lewo. Wjazd na szutrówkę, gdzie nieco spłoszył się koń z jeźdźcem.
13:50. Huta Podgórna. Widok ku W
14:02. Huta Stara. Kurzynka. Widok ku S
14:17. Ciosmy. Przerwa przy sklepie Cio Smaczek
14:42. Las między (gdzieś w połowie) wsiami Ciosmy i Dąbrowica
14:54. Kolonia Sól. N przysiółek wsi graniczący z Dąbrowicą. Widok ku SE
14:59. Przez pola do centrum Soli. Widok ku SE
Na asfalt wyjechaliśmy przy cmentarzu. Udaliśmy się w prawo i jechaliśmy aż do pizzerii Safari. Lokal mały, ale pizza dobra i duża (choć jakby się czepiać, to może ciasto było zbyt mało słone). Spędziliśmy tam godzinę. Mi przypadła pizza nietypowa, bo z łososiem i śliwkami. Pycha. Pierwotny plan zakładał jazdę przez Majdan Nowy, ale skróciliśmy końcówkę. Znów ruszyliśmy, trochę na zasadzie "każdy sobie". Nieco dalej na południe zakupy uzupełniające w sklepiku z punktem pocztowym. Potem skręt do wsi Ruda-Zagrody i Ruda-Solska. Wraz z Kv. zostaliśmy trochę z tyłu, prowadząc rozmowę o owocach. Przed 17 zjechaliśmy wszyscy do Budziarzy, poza grupą "roztoczańską" oczywiście, która przybyła o 18:45. Do domku wjechaliśmy po dróżce, o lepszej jakości niż ta, którą przyjechało się autem. Nawierzchnia asfaltowych dróg, którymi jechało się tego dnia, była miejscami bardzo słaba.
16:15. Sól. Posiłek w Pizzerii Safari
Po powrocie, przez kilka godzin każdy odpoczywał we własnym zakresie i doprowadzał się do porządku. Rowery spakowane w kilka minut po odstawieniu sakw do budynku. Z czasem dochodzili kolejni wyprawkowicze. Z początku trochę mi się przysypiało i informacje dochodziły do mnie piąte przez dziesiąte. Dopiero po kilku cienkich, ale ciepłych herbatach, a później i pierogu biłgorajskim, jakoś udało mi się dojść do siebie. Wszyscy rozeszli się dość wcześnie. Najdłużej przesiedzieliśmy z D.M. i Żu., rozchodząc się tuż przed północą. Sen nadciągnął równie szybko, jak dnia poprzedniego.
Niedziela
Pobudka 5-10 minut po 8 rano. Wyraźnie odczuwalne było zmęczenie górnej części pleców, nabyte od pozycji na rowerze, która dawno nie była przyjmowana z takim wysiłkiem. Na dole dojadanie części zapasów z sakwy. Wkrótce wylegliśmy, w celu zrobienia panoramki. Powietrze było wilgotne, a przez to przeszywające, choć teoretycznie cieplejsze. W nocy spadło trochę śniegu, który szybko stopniał. Zaraz po zdjęciach wyjechali Wi z Żu., którzy chcieli odwiedzić Lwów. Tuż przed nami wyjechali aq., To.S i Ro., zmierzając w kierunku Lublina (autem minęło się ich na łuku przed Rudą Solską), a wcześniej, w swoje strony udali się M.d ze Zbyszkiem, Kv. oraz ruf.. Pozostali na miejscu jeszcze D.M., aq., Tr. i Pa7 (który sporo myślał nad trasą powrotną w swoim tempie i był namawiany przez innych, by z nimi ruszył). Cu. jak i my wyjechał autem.
08:32. Budziarze. Staw w "Agroturystyce nad Tanwią"
Przez Sól główną do Huty Krzeszowskiej. Dalej Maziarnia, Golce, do Jarocina, gdzie przyszło wykręcać przy zalewie. Wjazd na krajówkę. W Modliborzycach sprowadzano bardzo długie "palemki" do parku. Dalsza trasa wiodła przez Potoki do Trzydnika i Oblęcina (tak jak w latem 2013, lecz o przeciwnym zwrocie). Krajówka do Annopola i skręt na północ. Za Józefowem nad Wisłą również fragment trasy z lata 2013, ale o kilka dni wcześniejszej. W Kamieniu przejazd nowym mostem, za którym wjechało się do Solca nad Wisłą. Tam około półgodzinna przerwa i spacer blisko skarpy.
12:31. Solec nad Wisłą. Łąki w Dolinie Wisły o nazwie Łążek. U dołu widoczna Krępianka, płynąca ku lewej stornie zdjęcia. Po lewej ulica Zamkowa, a za żółtym domem Struga. Widok z placu kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ku E
12:33. Solec nad Wisłą. Ruiny murów zamku z XVI w. Widok ku N
Zjazd do przeprawy promowej w Kłudziu, skąd po płytach betonowych podjazd z powrotem do bardziej przelotowych, wiejskich asfaltów. Przez Boiska wyjazd na trasę z maja 2013. Zjazd do Janowca. Autem trochę pokręcenia na dole, po czym po kocich łbach wjazd pod zamek. Tam udało się dotrzeć około 14:20, czyli blisko zamknięcia, więc udało się go zwiedzić dość pospiesznie, a pobliski dworek to już na ostatni gwizdek. Widok z najwyższego dostępnego punktu ładny, choć zbyt zamglony, by widzieć coś daleko i wyraźnie. Silny i zimny wiatr. Wychodząc, zaczynał być przez mnie odczuwalny zbliżający się ból głowy, więc zarówno dworek, jak i spichlerz dosłownie został obejrzany błyskiem. W samochodzie jakoś udało się zneutralizować ból do nieco przeciętnej wartości. Wyjazd na krajówkę w Górze Puławskiej. W Zwoleniu zakupy i lek na ból. Przeszło w ciągu pół godziny do prawie nieodczuwalnego stanu, choć nie udało mi się spostrzec, kiedy wjechało się do Radomia.
14:01. Janowiec. Powiśle. Zamek z XVI w. Widok ku N
14:14. Janowiec. Wejście na zamek ku W
14:19. Janowiec. Dziedziniec zamku. Po prawej budynek muzeum
14:19. Janowiec. Zachodnia część zamku
14:25. Janowiec. Dziedziniec zamku widziany z 1 piętra ku S
14:30. Janowiec. Dziedziniec zamku widziany z 3 piętra ku W
14:31. Janowiec. W centrum widoczna zachodnia krawędź Skrapy Dobrskiej (w większości ukrytej za wzniesieniem). Dolina Wisły widziana z 3 piętra zamku SE
14:33. Janowiec. Dziedziniec zamku widziany z 3 piętra ku SW
14:33. Janowiec. Dolina Wisły widziana z 3 piętra zamku ku SW
DK 7 do Warszawy. Za Tarczynem zadzwonił Do. i jakiś czas później spotkaliśmy się z nim w barze na Banacha, docierając tam niemal w tym samym czasie. Pogadaliśmy trochę na bieżące tematy z życia, wpadliśmy do akademika, tam przenosząc dalszą rozmowę, wychodząc po 20. Warszawa opuszczona Prymasa 1000lecia i dalej DK 7. Po powrocie do domu pokaz zdjęć. Sen niedługo po tym, a bliżej poranka pobudka, wciąż odczuwając jeszcze ból głowy.
Obecni na wyprawce: Cu., Żu., ja, Kasia, Zb, Kv., eh., aq., Wi, Pa7, M.d, ruf., Tr., Ro., To.S, D.M.
Zaliczone gminy
- Biszcza- Potok Górny
- Harasiuki
- Krzeszów
Rower:Czerwony
Dane wycieczki:
83.32 km (6.00 km teren), czas: 04:38 h, avg:17.98 km/h,
prędkość maks: 0.00 km/hPrzekuwanie w kilometry
Sobota, 12 marca 2016 | dodano: 12.03.2016Kategoria .Pół nocne, .Samotnie, .Zwykłe przejażdżki
Co zrobić, gdy ma się "gorszy dzień", a ponadto w ciągu dnia zbierają się kolejne drobnostki, który ten dzień uprzykrzają? Pal licho, jeśli to tylko jeden z "gorszych dni", które tworzą się dzięki własnym odczuciom. Jeśli wskutek tego "dnia", w ciągu dnia zacznie się zwracać większą uwagę na dotychczas pomijane drobnostki, które tego dnia wyjatkowo drażnią, a drobnostki zazwyczaj tylko drażniące - wkurzają, wtenczas najefektywniej jest założyć kurtkę, buty, zabrać lampkę, licznik i wsiąść na rower. Emocje przekuwane na kilometry, to najlepszy produkt jaki można z nich uzyskać.
Tak też stało się dziś. Wieczorem dojazd do DK62, po czym nawrót, by rozładować obciążenie. Oby tylko nie wynikło z tego przeziębienie, które miałoby przeszkodzić w planowanym wyjeździe na wyprawkę forumową na Roztoczu w następną sobotę. Temperatura na plusie, chłodno i dość wietrznie.
Spośród zwykłych posiłków, nic nie przebije smaku własnoręcznie wykonanej pizzy.
Rower:Czerwony
Dane wycieczki:
6.50 km (0.00 km teren), czas: 00:19 h, avg:20.53 km/h,
prędkość maks: 40.00 km/hPomiar i test
Poniedziałek, 7 marca 2016 | dodano: 07.03.2016Kategoria .Samotnie, .Zwykłe przejażdżki
Dość przyjemne powietrze, choć później trochę zbyt chłodne. Przed wieczorem badanie pH gruntu. Na samym dole i na samej górze, w obszarach płaskich ~pH6,0, w pozostałym terenie 4,5-5. Po powrocie do roweru powędrowało koło po wymianie szprych i dętki (tej załatanej, która służyła do tej pory). Wpierw lekka i przyjemna jazda ku Wiśle, później z trudem pod górkę do zagajnika na zakręcie. W domu przed zachodem słońca
17:40. DK 565 nad Wisłą. Wychódźc. Widok ku NW
17:40. DK 565 nad Wisłą. Wychódźc. Widok ku N
Rower:Czerwony
Dane wycieczki:
3.10 km (0.00 km teren), czas: 00:11 h, avg:16.91 km/h,
prędkość maks: 0.00 km/hTrochę napraw
Piątek, 29 stycznia 2016 | dodano: 04.02.2016Kategoria .Samotnie, .Zwykłe przejażdżki, .Z Kasią
Po zachęceniu przez pogodę, zachciało mi się zrobić jakiś mały wyjazd po okolicy. Za Chociszewem dojazd do linii zagajników, postanawiając dopompować koła, bo szło opornie (pod wiatr), mimo dobrego nastroju. Jakież moje było zdziwienie, gdy powietrze uchodziło, zamiast być uwięzionym. Zeszło całkiem. Jakoż nie ujechało się daleko, przyszło wrócić do domu i tam zająć się problemem. Już mi przeszła ochota na wyjazd. Trochę spacerując, trochę jadąc z ciężarem przeniesionym na kierownicę, powrót do Chociszewa.
Od mostku zejście w pobliże strumyka, odtąd przemieszczając się przez polne drogi, również krótki, świeży odcinek, leżący koło samotnego zagajnika. Znów ubłociło się wiele. Wyjście na asfalt, skąd ujechanie nieco ponad 2km do domu. Tam okazało się, że powstała dziura u nasady wentyla (awaria dętki najgorsza, zaraz po urwaniu samego wentyla) i dętka do wyrzucenia. Przy okazji była okazja zdjąć i przeczyścić kasetę, a potem zabrać się za wymianę 1/4 szprych i połowy nypli. Posłużyły mi do tego elementy z poprzedniego (skończona kadencja 1-2 lata temu) koła, rozplecionego tydzień wcześniej. Mimo wszystko, naszła satysfakcja z 350 metrowego odcinka, który wcześniej nie był przez mnie pokonywany. Zdziwienie, że wyszło ponad 10km trasy.
13:14. Odnowiona DW 565 na zakrętach. Widok ku NW
13:29. Droga z Chociszewa NE do Kolonii Wilkowuje i tamtejszych pagórków. Widok ku NW
13:31. Chociszewo. Udało się dotrzeć do linii drzew (po lewej skrywające łąki), skąd trzeba się było wracać. Widok ku NW
13:31. Chociszewo. Kilka dni temu, sporo takiej wody zalegało przy drodze Przybojewo - Radzikowo. Po E stronie lasu biegnie droga wzdłuż granicy Chociszewa i Wilkowuj. Widok ku N
13:58. Chociszewo. Ścieżka po W stronie mostku, biegnąca nad nad strumyk. Widok ku SE
14:00. Chociszewo. Strumyk płynął płytko pod widoczną warstwą lodu. Widok ku S
14:00.Chociszewo. Niewielki przepust-kładka na powyższej ścieżce
Rower:Czerwony
Dane wycieczki:
10.91 km (3.00 km teren), czas: 01:09 h, avg:9.49 km/h,
prędkość maks: 0.00 km/hW poszukiwaniu styczniowego śniegu
Środa, 27 stycznia 2016 | dodano: 04.02.2016Kategoria .Pół nocne, .Samotnie, .Wyprawki w regionie
Wyjazd umotywowany informacjami o "rychłym" wyłożeniu asfaltu na drodze powiatowej w Nieborzynie. Zachciało mi się zachować na zdjęciach drogę, którą zdarzało mi się jeździć w szeroko pojętym okresie przedmaturalnym, gdy dopiero poznawane były tylko okolice, a niektóre z dróg wykorzystywane były częściej, z powodu oszczędności czasu i/lub kilometrów w konkretnym kierunku. Droga w Nieborzynie przechodziła już jedną modernizację w 2012. Asfalt wyłożono wtedy na ~1km w centrum wsi, od skrzyżowania starego, znacznie popękanego asfaltu i szutrówki wpadającej w DW 570, do niewielkiego przewyższenia ze skrzyżowaniem drogi biegnącej w pola, oraz drugiej, ku południowej części wsi. Według planów, zmodernizowane zostać miało 1,5 km do granicy gmin, odcinka przedstawionego poniżej.
13:37. Nieborzyn. Wiosną i latem droga była twardą szutrówką. Po lewej widać tereny dawnego dworu z XIX w. Widok ku NWW
13:40. Nieborzyn. 100 metrów ku W od terenu dworu. Czasem pojawiały się odcinki bardziej piaszczyste. Teraz błotniste. Widok ku NWW
13:43. Nieborzyn. Zachodni kraniec wsi. Za wierzbami znajduje się granica gmin. Widok u W
13:43. Nieborzyn. Zachodni kraniec wsi. Błyszczący fragment to lód, który lepiej było obejść polem. Widok ku E
13:51. Łazęki. Droga między Sobanicami i Nieborzynem. Widok ku SEE
Do Naruszewa przez Goworowo i Przybojewo. Tam skręt w szutrową drogę do Radzikowa, której zdjęć nie zamieszczam, gdyż ich stan jest tak niewyraźny, jak i owej dróżki (pomimo niedawnej prowizorycznej modernizacji). Nie jestem w stanie ocenić, na ile jest z nią lepiej lub gorzej, gdyż wiele lat nie przyszło mi nią jechać, nie znając też bieżących z nią problemów. Jedno co udało mi się dostrzec to to, że nie było problemu z nadmiarem problematycznego piasku, do tej pory zalegającego na niej w połowie bliżej Radzikowa.
Od Naruszewa kurs przez Sobanice do Żukowa. Do tej pory prawie cały czas pod wiatr, za to po zmianie kierunku jazdy, wiatr trochę pomagał, za to rozpadało się delikatną mżawką. Zamoczyła okulary oraz obiektyw podczas robienia zdjęcia, lecz nie było nic odpowiedniego, by je przetrzeć. Przy skrzyżowaniu w Sobanicach kręcił się jakiś niemrawy jegomość, na którego truknął akurat przejeżdżający kierowca, do niego i do mnie próbował chyba zagadać, a także stał w jednym miejscu, patrząc się za odjeżdżającą w taką pogodę osobą na rowerze (jak udało mi się zauważyć, po obejrzeniu się za siebie po 200 metrach, by to sprawdzić). Bardzo prawdopodobne, że był trochę wczorajszy. Nie w lepszym stanie była droga w Żukowie. Od ostatniej nią jazdy została wielokrotnie dziurawiona i łatana, tak iż przypominała DW 565 z pół roku wcześniej. Ten odcinek również wkrótce miał zostać zmodernizowany.
W Nacpolsku widać było otwartą bramę prowadzącą na teren dworu. Nie wiem czy można, czy nie można było to zrobić, lecz sprawiało to wrażenie, że wielu tutejszych tam chodzi. Poprzednimi laty mijało się go głównie w cieplejsze pory roku i zawsze mnie nęcił, choć nie było siły woli, by podjechać w jego pobliże. Tym razem się się udało. Po wykręceniu łuku przy oczku, przed głównym budynkiem, dalej kurs niewielką, utwardzoną alejką do zrujnowanego mostku. Tam krótka przerwa na fotografie i dwuetapowe przejście po kładce. Deska sprawiała wrażenie wilgotnej, więc wpierw przepchnęło się na drugą stronę rower, a potem, ostrożnie i ja za nim. Wyjazd na teren dawnego PGRu, przedostając się przez jego teren na szosę.
14:01. Stare Sobanice. Ciekawe wzory na oczku wodnym, w wyrobisku przy głównej drodze w pobliżu granicy z Żukowem. Widok ku E
14:12. Nacpolsk. Pałac z XIX w., naonczas w Posiadaniu Dembowskich. Widok ku NNE
14:13. Nacpolsk. W lewa droga wjazdowa, w prawo poniższa alejka. Widok ku W
14:13. Nacpolsk. Droga wiodąc od dworu ku N
14:13. Nacpolsk. Mostek przerwany na długość 1m. W tle dawny PGR. Widok ku N
14:15. Nacpolsk. Widok z mostku na dworek ku SSE
14:15. Nacpolsk. Widok z mostku na dworek ku SSE
Powrót do Nacpolska i skręt w ulicę Wspólną. Dojazd do jej końca. Lekko błotnistą ścieżką do dróżki między działkami mieszkańców bloków. Były one bardzo wąskie i niewielkie. W zasadzie bez ogrodzeń. Kurs na wschód uważając, by nie pośliznąć się na lodzie, jeszcze zalegającym na ziemi. Wyjazd przez teren garaży, gdzie było tyle psów w zagrodach, że zastanawiało mnie, czy nie jest tam aby jakieś schronisko. Wreszcie powrót na drogę, z powrotem do Żukowa, jadąc tam chodnikiem. Mżawka się kończyła. Rozpoczęła kolejna i długa walka z wiatrem.
Skręt w stronę cmentarza. Raz czy dwa już jechało się tą drogą, gdy była jeszcze szutrową i dość trudną. Od paru lat leżał tam asfalt, a na szczycie przed cmentarzem był dodatkowo poszerzony dla parkujących aut. Był stamtąd dobry widok na okolicę, choć nie w taką pogodę. Kurs na na wprost. W Nacpolsku Starym (tudzież Kolonii) ksiądz chodził po kolędzie. Na rozjeździe w Żukowie Poświętnym, gdzie kończył się asfalt, skręt na południe. Dróżki na północ mnie kusiły, lecz nie w taką błotnistą pogodę. Trochę tego błota, choć wystarczająco stabilnego, trzeba było pokonać, by dotrzeć do Słomina. Stamtąd na główną szosę, zjazd chodnikiem i krótka przerwę na przystanku, gdzie zniknęła 1/3 tostów, jakie zabrane zostały na podróż (2/3 zniknęło tuż przed wyjazdem).
14:58. Słomin. Przerwa na przystanku przy DK50. Widok ku SW
Trochę mnie wychłodziło, lecz niezbyt mocno. W Kobylnikach zjazd z DK 50 i dojazd do Główczyna. Zachciało mi się podjechać w pobliże dworku widocznego z szosy. Droga tam była szutrowa i spacerowała po niej matka z dzieckiem w wózku, wędrując z dwoma drobnymi psami przy niej. Oba szczekały, a jeden był na tyle wredny, że próbował mnie łapać za but. Niezbyt mnie to przejęło i jechało się dalej, aż nie poniosło mnie w dogodne do fotografowania miejsce.
15:16. Główczyn. Dwór L. Chabowskiego z początku XX wieku. Widok ku NE
Jak zwykle, nie było ochoty wracać tą samą trasą, tym bardziej, że przede mną leżała droga, którą nigdy nie została odwiedzona. Tą dalej na północ, a na skrzyżowaniu skręt na zachód. Była oblodzona na długich odcinkach. Częściowo po nim jadąc, manewrując po bardziej piaszczystych fragmentach, lecz na kilku odcinkach lepiej było zsiąść, by nie poświęcać siebie i aparatu. Pod pobliskim lasem tworzyła się warstewka mgiełki.
15:20. Główczyn. NE część wsi. Pierwszy śnieg na trasie i widziany przez mnie z roweru w tym roku. Widok ku SSW
Dojazd do asfaltu. Wcześniej udało mi się zauważyć kilka zagłębień na północ do dróżki, powstałych w wyniku wydobycia kruszywa. Zagłębienie przy samej szosie było już od dawna porośnięte drzewami, a równocześnie znajdowało się tam mnóstwo śmieci. Nawrót przy tabliczce "Główczyn", położonej przy wąskim kanałku i dalej głównymi drogami w kierunku Małej Wsi. Z asfaltu zjazd w Lasocinie. Jedno gospodarstwo z niekompletnym ogrodzeniem od północy, skąd wyszło do mnie owczarkowe psisko, choć trzymało się w bezpiecznej odległości i jakoś udało się przetrwać, nawet nie zwiększając prędkości. Trudno było ją zwiększać na namokniętej gruntówce.
15:50. Orszymowo. Kościół z 1825 r. Widok ku SEE
Wyjazd w Orszymowie. Za kościołem nawrót, by wracać na wschód. Zaczął pomagać wiatr w plecy. Jadąc 25-30km/h spokojnie wróciło się do DK 50. Dalej wprost do Gródkowa, lecz po raz pierwszy w życiu udało się zajechać do tamtejszego osiedla bloków. O istnieniu ich przyszło mi się dowiedzieć raptem rok temu. Po minięciu ich, tuż za kapliczką skręt w prawo, zjazd między stawami podworskimi, kolejny raz znajdując się pod oficyną dworku Nakwaskich/Dziewanowskich. Tym razem można było obejrzeć budynek bez zasłaniającego go listowia.
16:11. Gródkowo. Znana już mi oficyna dworu Dziewanowskich. Widok ku SW
Teren PGRu udało się opuścić wschodnim wjazdem i skierować do Garwolewa, wkrótce skręcając w dróżkę na południe. Ta się skończyła ogrodzonym terenem, lecz wracać nie było ochoty, odezwały się psy za plecami. Szybko udało się dojść do krańca i ujrzeć, że w pewnym miejscu siatka jest od góry wygięta na zewnątrz. Niewiele się zastanawiając, rower powędrował na drugą stronę, ubłacając lewą manetkę. Praktycznie z marszu przyszło mi się położyć plecami na metalowej siatce i dzięki temu przewinąć na zewnątrz. Coś mnie potężnie zabolało w plecach i jakby w przeponie. Z trudem udało się podnieść rower. Teraz byle jak najszybciej, by oddalić od tego miejsca. Ból stał się znośny po kilkudziesięciu metrach i z wolna zaczął gasnąć. Jechać nie dało rady i tak, bo teren był błotnisty na tyle, by zatapiały się me buty.
16:27. Granica między Gródkowem i Pozarzynem. Błoto po kostki i ubaw po pachy
Po pół kilometra marszu udało się wejść na szuter i z wolna dojechać do Bolina. Zrobiło się już ciemno, wiec pora zapalić lampki. Przejazd przez Nowy Boguszyn. Na górce w Kolonii Wilkowuje, krótka przerwa, by wykonać nocne zdjęcie w kierunku Czerwińska, ale bez statywu to nie ma sensu. Zjazd do centrum Chociszewa i głównymi szosami powrót do domu.
17:38. Chociszewski kościół nocą. Widok ku E
Rower:Czerwony
Dane wycieczki:
70.22 km (21.00 km teren), czas: 04:43 h, avg:14.89 km/h,
prędkość maks: 30.00 km/hParowy Miączyna
Środa, 23 grudnia 2015 | dodano: 23.12.2015Kategoria .2 Osoby, .Samotnie, .Zwykłe przejażdżki, .Z Kasią
Bardzo silny wiatr i piękna, niemal wiosenna pogoda. Chciało mi się zrobić jakiś większy wyjazd, ale udało się zasnąć dopiero nad ranem i później nie było sił. Wyjechało się po 13. Kasia ujechała 2 km i zawróciła. Nawet jadąc z wiatrem nie osiągało się 20km/h. Przejazd przez Goworowo, Przybojewo do Pieścideł i już mi się nie chciało. Mijało się las, który też został przetrzebiony. W Kamienicy-Folwark skręt na południe, a od Karnkowa, walcząc z wiatrem, szutrowymi drogami do krajówki.
14:15. DW 565. Początek Chociszewa S. Odtąd samotna jazda. Widok ku NNW
14:45. Pieścidła. Droga do Kamienicy. Kolejne miejsce wycinki drzew. Widok ku E
Po drugiej stornie rzeczki skręt do Miączynka w kierunku Wisły. Przejazd przez całą wieś, która wydała mi się inna, niż ostatnim razem. Przede wszystkim rzucił mi się w oczy sklep, część drogi z kamiennych płytek i krótki fragment chodnika, a w części najbardziej zachodniej droga była mieszanką kamieni i piachu, którymi prowizorycznie naprawiono ubytki. Dojazd do ostatniego domu i tam na polną, trawiastą dróżkę. Jadąc w górę, udało się dojechać do polnej szutrówki i skierować się na zachód, lecz po zaledwie kilkunastu metrach me oczy skusiła kolejna polna dróżka, która wnet zaprowadziła mnie do parowy.
15:21. Początek gorszego odcinka drogi na Miączynku. Omija ona widoczny obszar pokryty drzewami, skrywający małe parowy. W lewo niewidoczna droga na teren kościoła, którego nie ma od początku XIX w. Widok ku W
15:21. Miączynek. Koniec objazdu zadrzewienia z małymi parowami. Widok ku S
15:28. Po wschodniej stronie parowy Plebańskiej między Miączynem i Miączynkiem. Widok ku NNW
Ostrożny zjazd wschodnią odnogą granicznej parowy, która łączyła się z odnogą zachodnią w okolicy wspomnianego, ostatniego domu. Było sporo szczęścia, bo grunt nie był zbyt wilgotny i dość niedawno przemieszczały się tędy jakieś pojazdy. Bez większych problemów dojechało się aż do Wisły, z roweru schodząc tylko w miejscu, gdzie leżało dużo ściętych badyli.
15:36. Północno-wschodni zjazd do parowy Plebańskiej. Widok ku S
15:40. Parowa Plebańska. Dojazd z NE odnogi do skrzyżowania z NW odnogą przy N przejściu między wsiami.Widok ku SSW
15:43. Parowa Plebańska. Wyjeżdżone ślady trochę pomagały w zjeździe. Widok ku NW
15:43. Miejsce wycinki, za którą dróżka była przyblokowana. Widok ku SE
15:50. Gruba wierzba przy wylocie z parowy
15:52. Koniec parowy Plebańskiej, widziany z Plebanki - wzniesienia, gdzie przed 200 laty znajdował się kościół. Po lewej Wisła. Widok ku SWW
Spacer wzdłuż rzeki przez ponad pół kilometra, nim nastąpiło wspięcie się z rowerem (po kilku wcześniejszych, nieudanych próbach w innych miejscach) koło znaku 568. Dalej przez nieużytek, minąwszy opuszczony, choć użytkowany budynek i nawrót przed domem, gdzie kończyła się droga. Zjazd do parowy tam, gdzie było dogodne do tego miejsce. Na rozwidleniu w pobliżu gospodarstwa kurs na północ i wnet wyjazd w Miączynie. Dalsza trasa do domu przebiegła bez nowości. Dość wolno i bezsilnie - koniec przed 16.
15:56. Zbocza wschodniego Miączyna w pobliżu nr 44. Widok ku W
16:10. Miączyn między 41 i 38. Widok na początek wału (po prawej) ku SW
16:24. Miączyn między 41 i 38. Tablica oznajmująca 568 km Wisły. Widok ku N
16:26. Miączyn między 41 i 38, na skraju kompleksu parowów, przy tablicy "568". Ostatni wyjazd w 2015 roku. Widok ku SE
16:32. Miączyn między 41 i 38, na skraju kompleksu parowów (za budynkiem). Wciąż wykorzystywany budynek, już nieistniejącego gospodarstwa. Po lewej dojście do tablicy "568". Widok ku SE
Rower:Czerwony
Dane wycieczki:
28.47 km (10.00 km teren), czas: 02:16 h, avg:12.56 km/h,
prędkość maks: 0.00 km/hGmina nocą
Piątek, 18 grudnia 2015 | dodano: 18.12.2015Kategoria .Pół nocne, .Zwykłe przejażdżki, .Samotnie
Możliwe że wszedł jakiś 4dniowy rytm chęci na przejażdżką. Start w początkowej fazie nocy. Tym razem pełny ubiór na tę porę roku oraz mp3. Przy krajówce podwyższenie siodełka - od razu lepiej. Szybki przejazd do Przybojewa, stamtąd powoli przez Grodziec do DW 570. Tu powróciły siły i wyrównało się tempo jazdy, do tej pory zakłócone kiepskimi nawierzchniami. Z pieśnią na ustach przez Parlin, po raz pierwszy jadąc całą tamtejszą drogą, od czasu położenia tam asfaltu.
Wkrótce dojazd do krajówki i przejazd w polną drogę naprzeciwko. Doprowadziła mnie do skrzyżowania Dunina z Grunwaldzką. W miasteczku widać było delikatną mgłę. Zjazd na rynek w Czerwińsku i kilka zdjęć świątecznego wystroju. Odnowioną ulicą Jadwigi do krańca asfaltu i skręt w ul. Miejską, prowadzącą pod górkę do ul. Cmentarnej. Trzeba było podnieść się z siodełka, ale poszło łatwo. Na Polnej zastanawiało mnie, czy pojechać do krajówki, ale jednak poniosło mnie wzdłuż Wisły.
17:06. Czerwińsk nad Wisłą. Wystrój świąteczny na rynku. Widok ku SWW
17:06. Czerwińsk nad Wisłą. Wystrój świąteczny na rynku. Widok ku SWW
Zasłuchawszy się w mp3, prawie nie było mi wiadome, kiedy przejechany został odcinek terenowy do Wilkówca. Po drugiej stronie lasu postój, gdyż na poboczu widać było równo ułożone fragmenty pni drzew. Około dwumetrowe stosy ciągnęły się przez pozostałe 300 metrów, do pierwszych zabudowań wsi. Droga wciąż nosiła ślady ciężkich pojazdów i była bardzo błotnista. Raczej nieprędko na nią się wróci z powodu tego, co się z nią stało. Reszta trasy pokonana żwawo.
17:29. Ścięte drzewa z lasu na Wilkówcu, ułożone między ostatnimi zabudowaniami i amboną
Rower:Czerwony
Dane wycieczki:
32.21 km (8.00 km teren), czas: 01:44 h, avg:18.58 km/h,
prędkość maks: 0.00 km/hPrzejażdżka ZZ
Poniedziałek, 14 grudnia 2015 | dodano: 14.12.2015Kategoria .Samotnie, .Zwykłe przejażdżki
Krótki słoneczny wyjazd, w celu przejechania po nowym asfalcie, jaki został położony na Zdziarce przed tygodniem. Przejazd przez Wilkówiec, od figurki w górę. W pobliżu wjazdu do parowy na granicy wsi, widać było, że został wykasowany i zaorany sad śliwkowy, który znajdował się naprzeciwko. Drogę do Zdziarki wschodniej przydałoby się wyrównać, bo woda zalega w kałużach na całej jej szerokości.
13:57. Wilkówiec. Podjazd od kapliczki ku północy
14:03. Wilkówiec. Z prawej przez wiele lat znajdował się sad śliwkowy. Widok ku W
14:04. Kapliczka w pobliżu granicy Wilkówca i Zdziarki przy parowie. Widok ku S
W zachodniej Zdziarce asfalt doprowadzono od DK do ostatniego domu, przy piaszczystym skrzyżowaniu nad Wisłę i na wschód. Cóż. Akurat to skrzyżowanie przede wszystkim warto by wyasfaltować. Z DK zjazd na Zarębin w polach po północnej stronie. Pobiegły za mną 2 psy z głośnym ujadaniem, z czego jeden był spory. Nie spieszyło mi się, bez emocjonowania, tylko w czasie jazdy wyczekując, aż się znudzą. Dalej przez DK do Wilkówca. Jeszcze jeden sad uległ wykarczowaniu. Był to ten, znajdujący się pomiędzy dwoma lasami, rozgraniczającymi Wilkówiec i Zarębin. Przez północną część Borka dojazd do nowej szosy na DW i szybki powrót do domu. Dzięki tej przejażdżce, dystans z 2010 został pokonany. Wartość żałosna w porównaniu z poprzednimi latami, ale przynajmniej nie najgorsza.
14:11. Zdziarka. Nowy asfalt w zachodniej części wsi. Widok ku NNE
14:19. Zarębin N. Droga równoległa do DK 62, prowadząca w stronę Chociszewa. Widok ku NE
14:29. Wschodnia granica Wilkówca i Chociszewa. W tle: po prawej - widoczne rzadko rosnące drzewa przy DK 62, w centrum - las przy skręcie na Goworowo, z lewej - drzewa dawnego parku dworskiego w Chociszewie. Widok ku N
14:36. Odnowiona nawierzchnia DW 565. Widok ku SSE
Rower:Czerwony
Dane wycieczki:
14.81 km (11.00 km teren), czas: 00:47 h, avg:18.91 km/h,
prędkość maks: 45.00 km/h